These actors prove age is just a number
Stanley Kubrick mag dan misschien een genie zijn geweest, maar hij stond erom bekend dat het moeilijk was om met hem te werken.
Hij bezorgde zijn hele cast en crew enorm veel extra werk door de scènes in chronologische volgorde te filmen. De meeste films worden zo efficiënt mogelijk gefilmd, waarbij het filmen van scènes met dezelfde acteurs, kostuums en settings wordt gecoördineerd.
Kubrick filmde de meeste scènes in de juiste volgorde, zodat hij indien nodig wijzigingen in het script kon aanbrengen terwijl het verhaal zich voor hem afspeelde. Hierdoor werd de voorspelde productietijd meer dan verdubbeld.
Kubrick had de reputatie dat hij zijn acteurs tot het uiterste dreef om de beste prestaties uit hen te halen. Naar verluidt dreef hij de 70-jarige acteur Scatman Crothers (rechts) tot tranen toe toen hij hem dwong een scène zonder woorden 60 keer te herhalen.
Crothers moest simpelweg op een bed gaan zitten en doen alsof hij telepathische communicatie ontving. Uiteindelijk stortte hij in, omdat hij niet begreep wat de regisseur van hem wilde.
Kubrick liet Crothers ook een relatief eenvoudige scène 148 keer herhalen. Deze scène toonde Crothers die zijn telepathische vermogens uitlegde aan de kindacteur die Danny speelde, die zelf Danny Lloyd heette.
Danny Lloyd stopte kort na deze film met acteren. Was het te veel voor hem?
Kubrick had naar verluidt de meest gespannen relatie met actrice Shelley Duvall.
Duvall speelt Wendy, een vrouw die volledig geïsoleerd in een leeg hotel zit met haar jonge zoon en haar man terwijl hij langzaam tot waanzin wordt gebracht.
Kubrick liet de acteurs hun scènes eindeloos herhalen om een meer authentiek gevoel van wanhoop en angst te creëren. In de scène waarin Wendy met een honkbalknuppel naar Jack zwaait als hij haar benadert met het dreigement haar hoofd in te slaan, is haar hysterie waarschijnlijk echt.
Kubrick liet Shelley Duvall deze scène 127 keer herhalen. Nadat de film was uitgebracht, zei Duvall dat het bijna ondragelijk was om met hem te werken.
Het duurde meer dan een jaar om de productie te voltooien. Duvall zei dat ze de laatste negen maanden van het filmen hysterisch huilde (zoals haar rol vereiste) gedurende 12 uur per dag, vijf of zes dagen per week.
Collega's zeggen dat hoofdrolspeler Jack Nicholson tussen de scènes door op de grond sliep omdat hij zo uitgeput was.
In één van de opnames van de scène waarin Nicholsons personage met een bijl door de deur moet breken, hakte hij per ongeluk bijna een bemanningslid neer!
Nicholson maakte zich klaar voor de scène door rond te springen en begon met de bijl te zwaaien. Een lid van de crew moest uit de weg springen en ontsnapte ternauwernood.
Lisa en Louise Burns, die de geesttweeling speelden, vertelden de Daily Mail dat ze maar één kans hadden om hun beroemde scène goed te krijgen.
Ze hadden maar één paar van hun iconische blauwe jurkjes, dus de scène waarin ze onder het bloed zaten kon niet worden herhaald! Dit moet een hoop druk zijn geweest, gezien Kubricks voorkeur voor meerdere takes.
Hoewel de film gebaseerd is op het boek van Stephen King en het scenario geschreven is door Stanley Kubrick en Diane Johnson, is één scène geschreven door Jack Nicholson.
Er is een moment in de film waarop Jack woedend wordt op zijn vrouw omdat ze zijn schrijfwerk onderbreekt, waarmee hij de eerste tekenen van zijn achteruitgang laat zien. Nicholson onthulde dat hij een soortgelijke ruzie met zijn eigen vrouw had toen hij een script aan het schrijven was, en Kubrick liet hem de dialoog schrijven op basis van zijn ervaring.
Als je de film hebt gezien, heb je nu waarschijnlijk medelijden met de ex-vrouw van Jack Nicholson...
Stanley Kubrick zou doodsbang voor vliegen zijn geweest, dus liet hij '“The Shining” in Londen filmen. Alleen de buitenopnamen van het hotel werden gefilmd in de Timberline Lodge in Oregon. Hij stuurde zijn crew daarheen zodat hij niet hoefde te vliegen.
In het boek van Stephen King is nummer 217 de meest spookachtige kamer in het hotel. De eigenaar van de Timberline Lodge vroeg om dit nummer te veranderen, zodat toekomstige gasten niet te bang zouden worden om in die kamer te slapen!
Kubrick veranderde het nummer van de kamer in nummer 237, welke eigenlijk niet bestaat in de Timberline Lodge.
Omdat het grootste deel van de film in Londen werd opgenomen, moesten er uitgebreide sets worden gebouwd om de grote kamers van het hotel te creëren.
Een ongeluk werd een nachtmerrie: er brak brand uit in de studio en een groot deel van de set werd verwoest. Het filmen moest worden stilgelegd terwijl ze werden herbouwd.
De scènes die in de sneeuw werden gefilmd, behoorden ook tot de set.
De nepsneeuw was gemaakt van formaldehyde en ongeveer 900 ton zout. Op sommige plaatsen was het zout 30 cm diep.
In de film ontdekt het personage van Shelley Duvall een enorme stapel papieren waarop deze woorden steeds opnieuw zijn getypt. Zoals gewoonlijk dwong Kubrick haar om deze scène meerdere keren te doen, dus Warrington moest voor elke scène nieuwe kopieën typen.
(Cinemablend) (E!) (Ranker)
“The Shining” beangstigt nog steeds de harten van iedereen die ernaar kijkt. Weinig horrorfilms zijn na zoveel jaar nog steeds zo relevant als deze klassieker van Stephen King. Het succes van “The Shining” had echter een hoge prijs. De legendarische regisseur Stanley Kubrick was een nachtmerrie om mee te werken en dreef zijn cast en crew bijna tot waanzin met zijn obsessieve aandacht voor details en wrede methodes.
Klik door de volgende galerij voor een angstaanjagend kijkje achter de schermen van één van de engste films ooit gemaakt.
"The Shining": De ware horror achter het maken van de film
Deze film opnemen was veel enger dan het bekijken ervan...
FILMS Stanley kubrick
“The Shining” beangstigt nog steeds de harten van iedereen die ernaar kijkt. Weinig horrorfilms zijn na zoveel jaar nog steeds zo relevant als deze klassieker van Stephen King. Het succes van “The Shining” had echter een hoge prijs. De legendarische regisseur Stanley Kubrick was een nachtmerrie om mee te werken en dreef zijn cast en crew bijna tot waanzin met zijn obsessieve aandacht voor details en wrede methodes.
Klik door de volgende galerij voor een angstaanjagend kijkje achter de schermen van één van de engste films ooit gemaakt.