These actors prove age is just a number
De gebroeders Lumière, pioniers van de filmindustrie, openden in 1895 de eerste commerciële bioscoop ter wereld in Parijs. De vroege Europese films boeiden het publiek met hun innovatieve technieken en meeslepende verhalen.
In het begin van de 20e eeuw bloeide de Europese cinema. Landen als Frankrijk, Duitsland en Italië produceerden baanbrekende films. De Italiaanse cinema verblindde kijkers met epische historische drama's.
Franse filmmakers waren de pioniers op het gebied van speciale effecten. Illusionist Georges Méliès verbaasde het publiek met zijn stomme film 'A Trip to the Moon' uit 1902, waarin een raket de maan in 'zijn oog' raakte.
Parijs en Rome werden de epicentra van de wereldwijde filmindustrie. De studio's in deze steden trokken getalenteerde filmmakers, acteurs en technici van over de hele wereld aan en zorgden voor een creatieve renaissance.
De Europese film domineerde het begin van de 20e eeuw, zorgde voor innovatie en veroverde bijna de helft van de Amerikaanse markt. Het was de pionier op het gebied van kleurenfilm, geluid en nieuwe formats zoals journaals, tekenfilms en speelfilms - de langere films die we vandaag de dag kennen.
Voordat speelfilms de norm werden, werden bioscoopbezoekers getrakteerd op een verscheidenheid aan korte films, zoals een ouderwetse YouTube.
Ondertussen ontstond aan de andere kant van de Atlantische Oceaan Hollywood als centrum voor het maken van films. Maar wat maakte het zo aantrekkelijk?
Het overvloedige zonlicht en de weinige regen in Hollywood maakten het de perfecte locatie voor filmproducties die het hele jaar door kunnen draaien.
De diverse landschappen van Californië, van stranden tot bergen, liggen dicht bij elkaar en bieden filmmakers een verscheidenheid aan prachtige achtergronden en efficiënte productie.
Maar iets (en iemand) anders dreef de concentratie van talent naar Zuid-Californië.
Vervolgens gebruikte hij deze patenten om de Motion Picture Patents Company (MPPC) op te richten, die een bijna-monopolie over de industrie vestigde. Om aan de agressieve tactieken van de MPPC uit New York te ontsnappen, vluchtten veel filmmakers naar Californië.
Tegen 1915 was meer dan 60% van de Amerikaanse filmmaatschappijen naar Hollywood verhuisd, een zet die een belangrijk voordeel zou blijken te zijn.
Maar de race was nog steeds spannend tussen de Europese en Amerikaanse filmindustrieën, waarbij Amerikaanse ondernemers zelfs inspiratie haalden uit het Europese filmmaken.
De Eerste Wereldoorlog ontwrichtte de Europese filmindustrie, terwijl Hollywood bleef floreren. De oorlog leidde tot economische problemen en een afname van de Europese filmproductie.
Het studiosysteem van Hollywood, met zijn banden met investeerders en integratie van productie, distributie, marketing en vertoning, maakte efficiënt en winstgevend filmmaken mogelijk.
Fox verhoogde zijn investeringen in filmproductie van slechts 92.000 dollar in 1914 naar maar liefst 4 miljoen dollar per jaar slechts drie jaar later-een 40-voudige toename.
Gesteund door investeerders uit New York fuseerde Paramount regionale distributeurs en een grote productiemaatschappij, waardoor er aanzienlijk geïnvesteerd kon worden in toptalent en marketing.
De studio verdubbelde zijn jaarlijkse inkomsten en pionierde met een nieuwe benadering van filmmaken door veel geld te betalen voor het beste talent en materiaal.
Deze strategie trok nog meer filmmakers naar Hollywood en veranderde het in het creatieve centrum van de jaren 1910.
Zoals economisch historicus Gerben Bakker opmerkt: "De filmindustrie werd het internet van de jaren 1910". Het was het Silicon Valley van zijn tijd.
Ondanks de opkomst van Hollywood floreerde de Duitse cinema in de jaren 1920. Een quotasysteem dat het aantal Amerikaanse films dat het land binnen mocht beperkte, hielp dit voordeel te behouden.
Met producties in studio's als UFA produceerde de Duitse film iconische films als 'Metropolis' (1927) en 'Het kabinet van Dr. Caligari' (1920).
Toen de quota's werden versoepeld, had de Duitse film moeite om te concurreren met Hollywood. UFA, met schulden, werd gered door Amerikaanse studio's, wat leidde tot meer distributie van Amerikaanse films in Duitsland.
Hoewel de Europese cinema zich heeft hersteld en nog steeds succesvolle films produceert, waarom is het dan zo moeilijk om een Europees Hollywood te creëren?
Sommigen beweren dat culturele verschillen tussen Europa en de VS bijdragen aan de dominantie van Hollywood. Europese films zijn misschien genuanceerder en minder afhankelijk van traditionele vertelconventies.
Elk land heeft zijn eigen specifieke economische behoeften en culturele identiteit, waardoor het moeilijk is om ze onder één noemer te brengen.
Ondanks deze uitdagingen werken organisaties zoals de European Film Agency Directors Association eraan om de industrie dichter bij elkaar te brengen. Zou dit de vonk kunnen zijn die een Europees Hollywood doet ontbranden?
Zie ook:
Bronnen: (Mental Floss) (Brittanica) (Ferntv) (Studio Binder) (Screen Daily) (Economic History Association)
Hollywood heeft lang geheerst als het wereldwijde centrum van de filmwereld, maar wist je dat Europa ooit het witte doek domineerde? Van baanbrekende innovaties tot epische verhalen, de Europese cinema was een kracht om rekening mee te houden. Inmiddels doet Europa niet echt meer mee op dit vlak, dus wat is er gebeurd?
Laten we in de fascinerende geschiedenis van de Europese cinema duiken en onderzoeken waarom Hollywood uiteindelijk de leiding nam.
In het begin van de jaren 1910 merkten Amerikaanse producenten dat het Amerikaanse publiek vooral ging voor films als het Italiaanse 'Dante's Inferno' (1911), met dure historische decors en langere speelduur. Amerikaanse producenten kozen toen voor een vergelijkbare aanpak, wat leidde tot de dominantie van speelfilms die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Waarom Europa geen Hollywood heeft
De filmstrijd tussen continenten
FILMS Geschiedenis
Hollywood heeft lang geheerst als het wereldwijde centrum van de filmwereld, maar wist je dat Europa ooit het witte doek domineerde? Van baanbrekende innovaties tot epische verhalen, de Europese cinema was een kracht om rekening mee te houden. Inmiddels doet Europa niet echt meer mee op dit vlak, dus wat is er gebeurd?
Laten we in de fascinerende geschiedenis van de Europese cinema duiken en onderzoeken waarom Hollywood uiteindelijk de leiding nam.