Stel je voor: het is middernacht. Plotseling schrik je wakker, maar je kunt niet bewegen. In de hoek van je slaapkamer zie je een zwarte gedaante die langzaam dichterbij komt. Nog steeds kun je niet bewegen, zelfs schreeuwen is onmogelijk.

Dit is geen scène uit een horrorfilm, maar slaapverlamming - een slaapstoornis waar veel mensen last van hebben. Al in de zeventiende eeuw schreef een Nederlandse arts over een vrouw die 's nachts werd bezocht door demonen die op haar borst gingen zitten en haar verstikten. Hoogstwaarschijnlijk werden de angstaanjagende ervaringen van de vrouw veroorzaakt door slaapverlamming, een slaaptoorn is die door wetenschappers wordt omschreven als een 'goedaardige aandoening waarbij mensen het gevoel hebben dat ze wakker zijn maar zich niet kunnen bewegen.'

Wat slaapverlamming zo angstaanjagend maakt is de alertheid in combinatie met de onmogelijkheid om te bewegen en het gevoel dat er 'iets' aanwezig is in de kamer. Er is nog maar weinig onderzoek gedaan naar de slaapstoornis, maar wat we weten is dat het nauw verbonden is met de remslaap, de fase van je slaap waarin je droomt en alleen je oogspieren, je hart en je longspieren nog actief zijn. Dit is om te voorkomen dat je in je slaap ook daadwerkelijk de bewegingen die je maakt in je droom uitvoert. 

In de Middeleeuwen werden vaak heksen en demonen waargenomen tijdens slaapverlamming vanwege de angst die er destijds bestond voor deze wezens. Het wordt gedacht dat er tegenwoordig een link is tussen slaapverlamming en de ervaring van mensen dat ze door buitenaardse wezens zijn ontvoerd. Deze 'ontvoeringen' vinden vaak plaats in de slaapkamer, en voor mensen die zich niet bewust zijn van het verschijnsel van slaapverlamming kan het een zeer realistische ervaring zijn.

Om extreme gevoelens van angst tijdens slaapverlamming te vermijden wordt aangeraden om zeer geconcentreerd te proberen een vinger of een ledemaat te bewegen. Vaak is dit voldoende om de slaapverlamming te doorbreken en te ontwaken.

Bron: Medical News Today