De heilige relikwieën van de Heilige Stoel
Het eerste kind van koning George III en koningin Charlotte werd George gedoopt. Hij besteeg de troon en werd George IV in 1820, na de dood van zijn vader.
George IV, ook bekend als 'Prinny', was een extravagante persoon die zich overgaf aan eten, mode, alcohol en relaties met vrouwen. Zijn minnares baarde hem talloze onwettige kinderen, en hij trouwde met prinses Caroline van Brunswijk, uitsluitend om zijn schulden door het parlement te laten vereffenen.
Volgens de Britse koninklijke traditie neemt de tweede zoon van de vorst de titel van hertog van York aan. Frederick werd de erfgenaam van zijn broer in 1817, na de dood van prinses Charlotte, het enige wettige kind van koning George IV.
Prins Frederik overleefde zijn broer echter niet, en bijgevolg kon hij de troon niet bestijgen. Prins Frederik en zijn vrouw, prinses Frederica Charlotte van Pruisen, hadden geen kinderen.
Prins William, de hertog van Clarence en St. Andrews, werd koning in 1830, ook al had hij twee broers en een nichtje die hem voorgingen in de lijn van troonopvolging.
Voordat hij met pensioen ging en koning werd, begon William op 13-jarige leeftijd aan een mondiale reis bij de Royal Navy. Geen van de wettige kinderen van Willem IV overleefde, dus werd hij opgevolgd door zijn nicht, koningin Victoria.
Koning George III en koningin Charlotte verwelkomden hun eerste dochter in 1766. De koning toonde grote zorg voor haar, evenals voor zijn andere dochters. Charlotte kreeg een uitstekende opleiding en sprak meerdere talen.
Het was algemeen bekend dat de koning niet wilde dat zijn dochter en eventuele toekomstige zussen zouden trouwen. Charlotte trotseerde deze wens echter door na het bereiken van de leeftijd van 31 jaar te trouwen met de weduwe prins Friedrich van Württemberg. Ondanks dat ze stiefkinderen hadden, had het echtpaar zelf geen kinderen.
George III werd in 1814 koning van Hannover, maar woonde niet daadwerkelijk in Duitsland. Zijn zoon Prins Edward verhuisde daar echter op 18-jarige leeftijd en diende als cadet bij de Hannoveraanse Foot Guards. Het jaar daarop keerde hij terug naar het Verenigd Koninkrijk om zich bij het Britse leger aan te sluiten.
Prins Edward had voor zijn tijd progressieve overtuigingen. Hij steunde de afschaffing van de slavernij, pleitte voor de godsdienstvrijheid van katholieken en was voorstander van de onafhankelijkheid van de Amerikaanse koloniën. Hij was de vader van koningin Victoria, maar helaas stierf hij toen ze nog maar een paar maanden oud was.
Koning George III en koningin Charlotte waren verheugd hun zesde dochter, prinses Augusta Sophia, te verwelkomen. Net als haar zus Charlotte kreeg Augusta ook een opleiding. Haar docenten vonden het echter een hele uitdaging om met haar om te gaan. Er is een verhaal dat ze ooit een verontschuldiging aan een docent moest schrijven, die ze met haar eigen bloed ondertekende.
Ondanks de vele kandidaten is de prinses nooit getrouwd. Hoewel er geruchten gingen over een relatie met een legergeneraal, bleef prinses Augusta Sophia haar hele leven vrijgezel, totdat ze in 1840 op 71-jarige leeftijd stierf.
Prinses Elizabeth, iets zwaarder dan haar zussen, viel op als de onconventionele binnen haar familie. Geleid door haar vastberaden persoonlijkheid, bloeide ze van creativiteit.
Elizabeth had een gevoel voor kunst en hield zich bezig met activiteiten zoals het maken van papieruitsnijdingen, het ontwerpen van sierpanelen en het verkopen van haar tekeningen. Na het overlijden van haar vader kreeg ze de toestemming van haar broer, de prins-regent, om met prins Friedrich van Hessen-Homburg te trouwen.
Vanwege het beleid van het koninkrijk Hannover tegen vrouwelijke vorsten kon koningin Victoria na de dood van Willem IV de troon niet overnemen. Bijgevolg nam prins Ernest Augustus, hertog van Cumberland, de positie op zich en verhuisde naar Duitsland.
Engeland was over het algemeen opgelucht toen hij de rug van hem zag. De hertog van Cumberland had een zeer slechte reputatie, inclusief beschuldigingen van het vermoorden van zijn bediende en het misbruiken van een van zijn zussen. Bovendien verzette hij zich fel tegen wetten die katholieken toestonden hun geloof te belijden. Ernest Augustus overleed in 1851.
Prins Augustus Frederick, de hertog van Sussex, deelde liberale perspectieven die vergelijkbaar waren met zijn broer Prins Edward. Hij pleitte voor de opheffing van wettelijke beperkingen voor Joodse individuen in Engeland, waarmee hij zijn geloof in hun vrijheid uitdrukte.
Prins Augustus Frederick was hoogopgeleid, hield van lezen en bezat verrassend genoeg ook een muzikaal talent. Hij trouwde twee keer en diende als een geliefde vaderfiguur voor zijn nichtje, de toekomstige koningin Victoria. Hij had zelfs het voorrecht Victoria weg te geven op haar trouwdag.
Prins Adolphus werd volgens rapporten beschouwd als de favoriete zoon van koning George III en koningin Charlotte. Op 12-jarige leeftijd werd prins Adolphus naar Hannover gestuurd, waar hij vervolgens zijn studie voortzette terwijl hij ook in het leger diende.
In 1793, tijdens een gevecht met de Fransen, liep de hertog van Cambridge verwondingen op en werd hij gevangengenomen. Hij werd later echter met succes gered. Prins Adolphus, bekend om zijn betrouwbaarheid en loyaliteit, werd erkend vanwege zijn uitzonderlijke diplomatieke capaciteiten als lid van de koninklijke familie.
Prinses Mary vervulde de rol van verzorger binnen het gezin en verleende hulp aan verschillende familieleden. Haar verantwoordelijkheden strekten zich uit tot haar geesteszieke vader en haar jongere zus, prinses Amelia, die als tiener tuberculose opliep.
Prinses Mary was 40 toen ze trouwde met haar neef, prins Willem Frederik, hertog van Gloucester en Edinburgh. Mary overleefde al haar veertien broers en zussen en stierf in 1857.
Prinses Sophia had een nauwe band met haar moeder, koningin Charlotte. Ze leidde een eenzaam bestaan en bleef ongehuwd. Ondanks haar ogenschijnlijk rustig leven, wordt aangenomen dat ze rond 1800 zwanger werd.
Er is gespeculeerd dat prins Ernest Augustus, hertog van Cumberland, het kind zou hebben verwekt, gezien de beschuldigingen van seksueel misbruik jegens zijn zus. Alternatieve verhalen geven echter aan dat de relatie met wederzijdse toestemming was.
Prins Alfred was een van de twee koninklijke peuters die overleden. Pokken was in die tijd een zeer gevaarlijke ziekte, dus zijn ouders zorgden ervoor dat hij een injectie kreeg om hem te beschermen.
Helaas leed Alfred aan een hartafwijking en overleed kort daarna op tragische wijze. Prins Alfred stierf slechts een maand voor zijn tweede verjaardag.
Prins Octavius, de tweede jongere broer die in de familie omkwam, stond bekend om zijn buitengewone vriendelijkheid en zachtaardige karakter. Volgens verslagen was hij 'zeer volgzaam en bezat hij in zo'n ongewone mate een goed karakter, dat hij de vreugde van iedereen om hem heen was'.
Ondanks dat hij het pokkenvaccin kreeg, overleed prins Octavius op tragische wijze op vierjarige leeftijd. Koning George III uitte zijn verwoesting door te zeggen: "In minder dan twee dagen ging mijn zoon Octavius van volkomen gezond naar ziek en werd hij geconfronteerd met de dood. Mijn hart zal pijn doen als hij niet in de hemel is."
Na de ongelukkige dood van de prinsen Alfred en Octavius werd prinses Amelia het jongste lid van de familie. Zoals eerder vermeld kreeg prinses Amelia op 15-jarige leeftijd tuberculose. Vervolgens werd ze voor herstel naar een badplaats gestuurd, waar ze verliefd werd op haar chaperonne.
Prinses Amelia heeft nooit met hem kunnen trouwen. Ze was het derde kind (en eerste dochter) van koning George III en koningin Charlotte dat overleed. Zij stierf op 27-jarige leeftijd in 1810.
Bron: (Grunge)
Vroeger waren gezinnen over het algemeen groter dan nu. Koning George III en koningin Charlotte brachten het echter naar een hoger niveau en kregen een opmerkelijk totaal van 15 kinderen! Deze zonen en dochters speelden een belangrijke rol bij het vormgeven van de Britse monarchie en enkelen probeerden de Britse koninklijke familie in nieuwe richtingen te leiden. Sommigen van hen bestegen zelfs zelf de troon. Vanaf de geboorte van hun eerste kind in 1762 tot het overlijden van het laatste kind in 1857 leverde elk van de kinderen zijn eigen unieke bijdrage aan het gezinsleven.
Leer meer over deze fascinerende familie door op de galerij te klikken.
Wat gebeurde er met de vijftien kinderen van koning George III en koningin Charlotte?
De verhalen achter de grootste koninklijke familie van Groot-Brittannië
LIFESTYLE Britse koninklijke familie
Vroeger waren gezinnen over het algemeen groter dan nu. Koning George III en koningin Charlotte brachten het echter naar een hoger niveau en kregen een opmerkelijk totaal van 15 kinderen! Deze zonen en dochters speelden een belangrijke rol bij het vormgeven van de Britse monarchie en enkelen probeerden de Britse koninklijke familie in nieuwe richtingen te leiden. Sommigen van hen bestegen zelfs zelf de troon. Vanaf de geboorte van hun eerste kind in 1762 tot het overlijden van het laatste kind in 1857 leverde elk van de kinderen zijn eigen unieke bijdrage aan het gezinsleven.
Leer meer over deze fascinerende familie door op de galerij te klikken.