De heilige relikwieën van de Heilige Stoel
Van Alexander de Grote tot Napoleon heeft de militaire geschiedenis de neiging zich te concentreren op verhalen van grote generaals, wier prestaties uitgebreid worden opgetekend en als voorbeeld dienen voor toekomstige generaties. Om oorlog echter vollediger te begrijpen, moeten we ook de meest onbekwame commandanten uit de geschiedenis identificeren. Niet alle militaire leiders hebben tenslotte gelijk, en hun mislukkingen hebben ook de loop van de geschiedenis bepaald.
Dus klik verder om enkele van de ergste generaals uit de geschiedenis te ontdekken.
Pillow was een generaal-majoor van vrijwilligers van het Amerikaanse leger tijdens de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en een Confederate brigadegeneraal tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Het is bekend dat hij er niet in slaagde een tijdelijke doorbraak van de Union-linies te benutten, waardoor het Zuidelijke garnizoen van Fort Donelson had kunnen ontsnappen tijdens de Slag om Fort Donelson in 1862.
Pillow voerde ook het bevel over een brigade bij de Battle of Stones River in 1863, waar hij slecht presteerde. Pillow ging na de oorlog failliet, herstelde zich financieel en hervatte een succesvolle juridische carrière.
De Slag om de Kasserinepas in Februari 1943 wordt algemeen herinnerd als de eerste botsing tussen Amerikaanse en Duitse troepen. Het is ook de strijd waarbij generaal-majoor Lloyd Fredendall om de verkeerde redenen de geschiedenisboeken in ging.
Volgens meerdere verhalen hadden de Amerikaanse soldaten geen training gehad in het vechten als een samenhangende eenheid. Fredendall verprutste ook een uitstekende kans om een tegenaanval uit te voeren door het bevel uit te stellen, waardoor de Duitse troepen de tijd kregen om terug te vallen nadat ze al enorm veel schade hadden aangericht. Na de rampzalige slag keerde Fredendall terug naar de VS, waar hij de hele oorlog bleef.
López was een militaire officier die tussen 1862 en 1870 president van Paraguay was, waarvan hij voornamelijk diende tijdens de Paraguayaanse oorlog. In december 1864 was Paraguay in oorlog met Brazilië en toen Argentinië een verzoek om de doortocht van een Paraguayaans leger over zijn grondgebied afwees, verklaarde López ook de oorlog aan dat land.
Argentinië, Brazilië en de Braziliaanse marionettenregering in Uruguay vormden in 1865 een alliantie en verklaarden Paraguay de oorlog. Dit verwoestte Paraguay en ongeveer 90% van de mannen in de strijdbare leeftijd van Paraguay kwamen om. Bovendien gaf López opdracht tot de executie van honderden mensen, waaronder enkele van zijn eigen familieleden. Hij sneuvelde in de strijd op 1 Maart 1870.
Haig was een hoge officier van het Britse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog en had de invloed van het machinegeweer op het slagveld grotendeels afgewezen. Dus gaf Haig op 1 Juli 1916 zijn mannen het bevel om over de top te gaan tijdens de Eerste Slag aan de Somme, en 20.000 van hen stierven vrijwel onmiddellijk. Uiteindelijk vielen er op de eerste dag van de aanval in totaal 60.000 Britse slachtoffers.
Haig veranderde echter de tactiek niet en bleef uitputtingsslag als de meest effectieve strategie beschouwen. Uiteindelijk verloren de Britten zo'n 420.000 man aan de Somme. Haig verloor nog eens 275.000 troepen in de slag bij Passendale. Na de oorlog werd de uitdrukking "leeuwen geleid door ezels" om voor de hand liggende redenen geassocieerd met het Britse leger.
Hull vocht in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en werd van 1805 tot 1813 benoemd tot gouverneur van Michigan Territory. Hij wordt echter het meest herinnerd als de generaal in de oorlog van 1812 die Fort Detroit op 16 Augustus 1812 aan de Britten overgaf, na de oorlog van 1812. Belegering van Detroit.
Na de slag werd Hull door de Britten gevangengenomen en bij zijn terugkeer naar de VS voor de krijgsraad gebracht. Hij werd op elf punten schuldig bevonden, en alleen de tussenkomst van president James Madison behoedde hem voor executie.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was de Duitse generaal Ludendorff verantwoordelijk voor het wijzigen van het Schlieffenplan, het algemene strijdplan van Duitsland voor het voeren van een oorlog op twee fronten, die het aanvallende leger aan het westelijk front had verzwakt. Het offensief van Ludendorff mislukte om een aantal redenen, waaronder dat hij te veel mannen naar Frankrijk stuurde. Dit betekende dat hij geen reserves of vervangende troepen had.
Later, toen de harde voorwaarden van het Verdrag van Versailles Duitsland lamlegden, misleidde Ludendorff de natie effectief door de overtuiging te propageren dat hij en zijn legers ongeslagen waren op het slagveld. Vervolgens was hij nationaalsocialistisch lid van het Duitse parlement voordat hij zich diep met de mystiek bezighield.
McClellan was een Amerikaanse militaire officier die diende als de 24e gouverneur van New Jersey. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog organiseerde en leidde hij het leger van de Unie op het schiereiland in het zuidoosten van Virginia, dat na de Zevendaagse Veldslagen uiteenviel.
McClellan slaagde er ook niet in om het Zuidelijke leger van Robert E. Lee op beslissende wijze te verslaan in de Slag om Antietam. Gefrustreerd door de voorzichtige tactiek van McClellan ontzette president Lincoln hem uit zijn bevel.
Weygand was een Franse militaire commandant in de Eerste Wereldoorlog. In 1940 werd Weygand teruggeroepen voor actieve dienst en nam hij het bevel over het Franse leger op zich tijdens de Duitse invasie van de Tweede Wereldoorlog.
Na een reeks militaire tegenslagen adviseerde Weygand een wapenstilstand, waarna Frankrijk capituleerde. Hij sloot zich aan bij het Vichy-regime van Philippe Pétain als minister van Defensie en diende tot september 1940, toen hij werd benoemd tot afgevaardigde-generaal in Frans Noord-Afrika. Terwijl hij deze functie bekleedde, stond hij bekend om zijn uitzonderlijk harde uitvoering van het Duitse antisemitische beleid.
In de herfst van 1944, na het succes van de D-Day-landingen in juni, stond het Duitse leger op de achtergrond. Montgomery was de hoge Britse legerofficier voor de geallieerde troepen, belast met de herovering van belangrijk gebied in Nederland. Dit zou hen directe toegang over de rivier de Rijn tot Noord-Duits grondgebied mogelijk maken.
Hoewel de geallieerde troepen Nederlands grondgebied, zoals Eindhoven, van de Duitsers veroverden, mislukte het hoofddoel van de operatie nadat de geallieerden de Slag om Arnhem feitelijk hadden verloren. Over het geheel genomen was het plan van Montgomery te optimistisch.
In 1804 kreeg de Franse marineofficier Pierre-Charles Villeneuve de leiding over de Franse vloot bij Toulon en kreeg hij de taak om de Britse vloot onder Horatio Nelson naar het Caribisch gebied te trekken. Villeneuve zou vervolgens in het geheim terugkeren en helpen bij het vestigen van de maritieme dominantie van het Engelse Kanaal. Hij negeerde de bevelen en zeilde in plaats daarvan naar Cádiz, waardoor Nelsons vloot de tijd kreeg om terug te keren en de plannen van Napoleon voor een invasie over het Kanaal effectief te ruïneren.
Nelsons overwinning in de Slag bij Trafalgar vestigde de Britse suprematie op volle zee gedurende meer dan een eeuw. Villeneuve verloor twintig schepen, terwijl Nelson er geen verloor. Nadat hij door de Britten gevangen was genomen, werd Villeneuve vrijgelaten, maar pleegde hij zelfmoord in plaats van Napoleon onder ogen te zien.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende MacArthur als generaal van het leger voor de VS, evenals als veldmaarschalk voor het Filippijnse leger. Op 8 December 1941, uren nadat ze Pearl Harbor hadden aangevallen, richtten de Japanners zich op Clark Field, een Amerikaanse luchtmachtbasis op de Filippijnen. Ondanks dat hij op de hoogte was van Pearl Harbor, stelde MacArthur de mobilisatie van het vliegtuig van Clark Field voor een tegenaanval ernstig uit.
En toen de Japanners aanvielen, stonden de Amerikaanse bommenwerpers nog steeds aan de grond, wat wederom een overwinning voor de Japanners was. De Filippijnen zouden uiteindelijk vroeg in de oorlog onder de voet worden gelopen, waarbij president Franklin Roosevelt MacArthur opdracht gaf naar Australië te vertrekken. De generaal liet duizenden Amerikaanse en Filippijnse troepen achter, die na hun gevangenneming de Bataan Dodenmars doorstonden.
De opkomst van de Mexicaanse generaal Antonio López de Santa Anna werd gekenmerkt door verraad aan zijn bondgenoten. Na zijn nederlaag tegen de Texanen in de Slag bij San Jacinto werd Santa Anna gevangengenomen. Hij beloofde feitelijk een agent voor de VS te worden, maar ontdekte dat hij bij zijn terugkeer naar Mexico was afgezet. Tussen 1833 en 1855 was hij meerdere keren de achtste president van Mexico.
Toen hij in 1845 in ballingschap werd gedreven in Cuba, nam hij bij het uitbreken van de oorlog tussen Mexico en de VS contact op met de Amerikaanse president James K. Polk en bood aan een agent te worden. Hij werd naar Mexico gestuurd en bij zijn aankomst kwam hij op zijn woord terug en nam in plaats daarvan de leiding over de Mexicaanse troepen op zich. Verslagen door de Amerikaanse troepen werd Santa Anna opnieuw in ballingschap gedreven.
De Duitse veldmaarschalk Erwin Rommel stond bekend als de "Woestijnvos" vanwege zijn militaire proces in Noord-Afrika. Maar zelfs zijn grootste prestaties leverden niet veel op in het grote plan van de Axis-strategie.
Zelfs op het hoogtepunt van Rommels succes in Noord-Afrika bevonden hij en zijn troepen zich nooit in de ideale positie, vaak afhankelijk van buitgemaakte Britse voorraden en voertuigen. Over het geheel genomen was Rommel nooit succesvol als het om logistiek ging.
Minder dan een jaar na de invasie van Polen lanceerde Duitsland een campagne tegen Frankrijk, Luxemburg, Nederland en België. Het offensief was goed gecoördineerd en slaagde in iets meer dan zes weken. Generaal Maurice Gustave Gamelin, de opperbevelhebber van Frankrijk, ondernam weinig actie om dit tegen te houden.
Uiteindelijk waren Gamelins plannen voor de beginfase van het Westelijk Front ontoereikend. Hij
voorspelde dat België het eerste doelwit van de vijand zou zijn en plaatste daar zijn beste troepen, maar liet het Ardennenwoud onverdedigd achter. De Duitsers ontketenden een offensief door het bos en verrasten de geallieerden.
Bronnen: (Britannica) (Grunge)
Dit waren de ergste generaals in de geschiedenis
Deze militaire leiders waren verre van geweldig
LIFESTYLE Militair
Van Alexander de Grote tot Napoleon heeft de militaire geschiedenis de neiging zich te concentreren op verhalen van grote generaals, wier prestaties uitgebreid worden opgetekend en als voorbeeld dienen voor toekomstige generaties. Om oorlog echter vollediger te begrijpen, moeten we ook de meest onbekwame commandanten uit de geschiedenis identificeren. Niet alle militaire leiders hebben tenslotte gelijk, en hun mislukkingen hebben ook de loop van de geschiedenis bepaald.
Dus klik verder om enkele van de ergste generaals uit de geschiedenis te ontdekken.