Ontdek hoe de stoffen in koffie je lichaam kunnen beïnvloeden
De Verenigde Naties Onderwijs-, Wetenschaps- en Cultuurorganisatie (UNESCO) heeft onlangs 24 nieuwe locaties toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Deze variëren van een goudmijn in Japan en een nationaal park in Brazilië tot een paleis in Duitsland en een Romeinse weg in Italië. Daarnaast zijn twee bestaande werelderfgoedlocaties uitgebreid.
Benieuwd welke andere plekken zijn toegevoegd en waar deze zich bevinden? Klik verder en ontdek de nieuwste locaties die door UNESCO zijn erkend.
Bijna 12.000 artefacten zijn opgegraven in het Al-Faw Archeologisch Gebied, een locatie van aanzienlijke historische betekenis aan de rand van de Lege Kwartier in Saoedi-Arabië. De vondsten variëren van prehistorische tijden tot de late pre-islamitische periode en omvatten deze pre-islamitische grafsteen.
China's Badain Jaran-woestijn strekt zich uit over het droge Alashan-plateau van het land. Dit gebied staat bekend om zijn hoge dichtheid aan spectaculaire megaduinen, doorkruist met een reeks interdunale meren. Badain Jaran is een ware oase van biodiversiteit.
Een indrukwekkend voorbeeld van de ideale plattegrond van de Chinese hoofdstad, de Centrale As van Peking, toont stadsplanning volgens de lijnen van de Confuciaanse filosofie en de orde van de wereld. Deze as loopt van noord naar zuid door het hart van historisch Peking en bestaat uit voormalige keizerlijke paleizen en tuinen, offerstructuren en ceremoniële en openbare gebouwen.
Het Brâncusi Monumentale Ensemble van Târgu Jiu, dat het werk toont van de invloedrijke Roemeense beeldhouwer Constantin Brâncuși (1876–1957), werd in 1937 gecreëerd ter nagedachtenis aan degenen die zijn gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog. De werken bevinden zich in twee parken en omvatten het iconische 'Tafel der Stilte' (afgebeeld).
In het weelderige landschap van het Kenozero Nationaal Park ligt het Kenozero-meer, bekend om zijn ensemble van historische houten gebouwen, voornamelijk kerken en andere religieuze structuren. Sommige hiervan zijn gebouwd door Slavische kolonisten in de 12e eeuw en dienen als visuele herkenningspunten in het gebied.
De langste landgrens van een voormalige Romeinse provincie in Europa, de Dacische Limes, vertegenwoordigt het Roemeense segment van een grens die tegen de 2e eeuw zo'n 7.500 km lang was en zich uitstrekte over delen van Europa en Noord-Afrika. De Dacische Limes zelf strekt zich uit over meer dan 1.000 km. De grens wordt gekenmerkt door een netwerk van individuele locaties, waaronder legioenskampen, hulpforten, aarden wallen en wachttorens. Porolissum (afgebeeld) is een van de best bewaarde locaties.
Gesticht in de 10e eeuw, was Gedi ooit een van de belangrijkste Swahili-steden aan de Oost-Afrikaanse kust, voordat het in de 17e eeuw werd verlaten. De nederzetting diende als een knooppunt van internationale handel en verbond Afrikaanse kustcentra met Perzië en andere regio's.
Hegmataneh, ook bekend als Ecbatana, was een oude stad, de hoofdstad van het Medische koninkrijk en de eerste hoofdstad in de Iraanse geschiedenis. Later diende het als de zomerhoofdstad van de Achaemenidische en Parthische rijken. Gelegen in het huidige Hamadan, blijft Hegmataneh een plaats van immense historische betekenis.
Gelegen in het noordoosten van Brazilië, aan de oostkust van Maranhão, is het Lençóis Maranhenses Nationaal Park opmerkelijk vanwege een uitgestrekt wit kustduinenveld, doorkruist met talrijke lagunes in verschillende kleuren, vormen, maten en dieptes. Dit buitengewone ecosysteem herbergt een verbazingwekkende verscheidenheid aan flora en fauna.
De Marquesas-archipel ligt in het azuurblauwe water van de Stille Zuidzee. Door zijn geografische isolatie en ruige topografie is deze eilandengroep een hotspot van biodiversiteit, met een uniek terrestrisch en marien ecosysteem dat de thuisbasis is van talrijke endemische soorten flora en fauna.
Melka Kunture en Balchit vertegenwoordigen archeologische en paleontologische vindplaatsen in de Ethiopische Hooglanden. Van bijzonder belang is het oude vulkanische landschap in de Awash-vallei, dat al sinds de prehistorie door mensen wordt betreden.
Moidams verwijzen naar het heuvelgraf-systeem van de Ahom-dynastie, heersers van het Ahom-koninkrijk van 1228 tot 1826. Meer dan 90 heuvels zijn gegroepeerd in de uitlopers van de Patkai-bergen in het oosten van Assam en bevatten de resten van koningen en andere edelen.
De Nelson Mandela Legacy Sites vertegenwoordigen de erfenis van de Zuid-Afrikaanse strijd voor mensenrechten, bevrijding en verzoening. Deze reeks van 14 locaties, verspreid over onder andere Pretoria en Soweto, herdenkt de strijd om een einde te maken aan de apartheid en de opkomst van de postkoloniale natie. De Great Place in Mqhekezweni (afgebeeld) is van bijzonder belang: hier woonde Nelson Mandela als jonge man.
Het grottencomplex van het Niah Nationaal Park bevat de resten van prehistorische menselijke begraafplaatsen die minstens 50.000 jaar oud zijn. De Niah-grotten, een reeks kolossale, onderling verbonden grotten, liggen nabij de westkust van Borneo en tonen de aanpassing van de vroegste mensen aan het leven in een tropisch regenwoud.
Gelegen in het Ban Phue-district in de provincie Udon Thani, bevat deze fascinerende archeologische vindplaats een groot aantal oude ruïnes die de Sīma-steentraditie weerspiegelen. Deze traditie van het oprichten van enorme stenen ter plaatse als rots schuilplaatsen gaat terug tot de Dvaravati-periode (7e-11e eeuw).
De goudmijnen op het Japanse eiland Sado illustreren de verschillende niet-gemechaniseerde mijnbouwmethoden voor het winnen van goud- en zilverafzettingen uit diepe ondergrondse lagen. De productie bereikte een hoogtepunt in de 17e eeuw, en de mijnbouwactiviteiten stopten in 1989.
Het sprookjesachtige residentiële paleis van het Groothertogdom Mecklenburg-Schwerin dient als het middelpunt van deze locatie, een ensemble van 19e-eeuwse eigendommen dat ook een kathedraal en de Schelfkerk omvat, de familiegrafplaats van het Huis Mecklenburg-Schwerin.
Het archeologische complex in de Gazastrook, bekend als Tell Umm Amer, omvat de resten van het Klooster van Sint Hilarion en werd gelijktijdig opgenomen op de Werelderfgoedlijst en de Lijst van Werelderfgoed in Gevaar. Het voortdurende conflict in de Gazastrook bedreigt de integriteit van deze historische locatie ernstig. Gesticht in 340 door Sint Hilarion, is het klooster een van de oudste locaties in het Midden-Oosten en was het de thuisbasis van de eerste monastieke gemeenschap in het Heilige Land.
The Flow Country, een uitgestrekt en ongerept veenmoeras dat het uiterste noorden van Schotland bedekt, wordt beschouwd als het grootste in zijn soort ter wereld. Dit zeldzame type veengebied is een toevluchtsoord voor een overvloed aan wilde dieren, waaronder een grote verscheidenheid aan vogels.
Het Pleistoceen is het geologische tijdperk dat duurde van ongeveer 2,58 miljoen tot 11.700 jaar geleden. De Pleistoceen-bewoningsplaatsen van Zuid-Afrika zijn drie verspreide archeologische locaties die verband houden met de oorsprong van het moderne menselijk gedrag: het Pinnacle Point Site Complex (afgebeeld) aan de zuidkust van Zuid-Afrika, de Diepkloof Rock Shelter in de West-Kaap en de Sibhudu-grot in de provincie KwaZulu-Natal.
Sinds de 16e eeuw omvat de Koninklijke Hof van Tiébélé een groot complex van beschilderde huizen, gemaakt van aarde, hout en stro. Terwijl de woningen worden gebouwd door de mannen van het Koninklijke Hof, zijn het de vrouwen die verantwoordelijk zijn voor het decoratieve kunstwerk. Het hele complex getuigt van de sociale organisatie en culturele waarden van het Kassena-volk.
Umm Al-Jimāl werd opgericht rond de 5e eeuw en bloeide tot de 8e eeuw. Opkomend uit een dor basaltisch landschap, staat deze afgelegen landelijke nederzetting in het noorden van Jordanië op de fundamenten van een eerder Romeins buitenpost.
De oudste en belangrijkste van de grote wegen die door de Romeinen werden gebouwd, de Via Appia, werd in 312 v.Chr. aangelegd om snelle en directe communicatie tussen Rome en Brindisi, in het zuidoosten van Italië, te faciliteren. De oude snelweg is bijna 800 km lang.
Vjetrenica is de grootste grot in Bosnië en Herzegovina, en een van de meest biodiverse grotten ter wereld voor grotbewonende fauna, met name ondergrondse aquatische fauna. De 7,6 km aan gangen en galerijen van de Vjetrenica-grot slingeren zich onder het Dinarische Alpengebergte door.
Een van de twee bestaande werelderfgoedlocaties die in 2024 werden uitgebreid, zijn de Migratory Bird Sanctuaries langs de kust van de Gele Zee en de Bohai Golf. Het pronkstuk is het Yancheng Wetland National Nature Reserve, waar zeldzame vogels zoals de Japanse kraanvogel in groten getale samenkomen.
De tweede locatie die een uitbreiding heeft gekregen, zijn de Moravische Kerk Nederzettingen. Dit is een transnationale seriële uitbreiding van Christiansfeld, een Moravische Kerk Nederzetting in Denemarken die al op de Werelderfgoedlijst staat. De uitbreiding omvat drie gemeenten die in de 18e eeuw zijn gesticht: Herrnhut in Duitsland (afgebeeld), Bethlehem in de Verenigde Staten en Gracehill in het Verenigd Koninkrijk.
De toevoeging van 24 locaties die in 2024 zijn ingeschreven, brengt het totale aantal UNESCO-werelderfgoedlocaties momenteel op 1.223, verspreid over alle uithoeken van de wereld.
De eerste versie van de lijst in 1978 omvatte slechts 12 locaties, waaronder de Galapagoseilanden in Ecuador.
Ook ingeschreven in 1978 was het eiland Gorée in Senegal. Van de 15e eeuw tot de 19e eeuw was Gorée het grootste slavenhandelscentrum aan de Afrikaanse kust.
Yellowstone National Park in de Verenigde Staten was een andere eerste locatie op de lijst. Yellowstone was het eerste nationale park in de VS en wordt ook algemeen beschouwd als het eerste nationale park ter wereld.
Bronnen: (UNESCO) (CNN)
De nieuwste werelderfgoedlocaties van UNESCO voor 2024
Ontdek de nieuwe locaties die door UNESCO zijn toegevoegd
LIFESTYLE Geschiedenis
De Verenigde Naties Onderwijs-, Wetenschaps- en Cultuurorganisatie (UNESCO) heeft onlangs 24 nieuwe locaties toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Deze variëren van een goudmijn in Japan en een nationaal park in Brazilië tot een paleis in Duitsland en een Romeinse weg in Italië. Daarnaast zijn twee bestaande werelderfgoedlocaties uitgebreid.
Benieuwd welke andere plekken zijn toegevoegd en waar deze zich bevinden? Klik verder en ontdek de nieuwste locaties die door UNESCO zijn erkend.