Sommigen verdwenen jarenlang van de radar
Norman Cross Prison in Engeland was 's werelds eerste speciaal gebouwde krijgsgevangenkamp. Het werd voltooid in 1797 en werd gebouwd om krijgsgevangenen van Frankrijk en zijn bondgenoten vast te houden tijdens de Franse Revolutionaire Oorlogen en de Napoleontische Oorlogen. Een gedenkteken voor de 1.770 gevangenen die stierven in Norman Cross markeert de plek van de nu verdwenen faciliteit.
Franse strijders die tijdens de Napoleontische oorlogen gevangen werden genomen, werden ook in Dartmoor opgesloten. In 1813 begon de gevangenis met het ontvangen van Amerikaans marinepersoneel dat gevangen was genomen tijdens de oorlog van 1812. Ondanks het einde van de vijandelijkheden weigerde de Britse regering in 1814 de krijgsgevangenen vrij te laten. Er ontstond een opstand waarbij 271 gevangenen omkwamen. Ze liggen begraven op het terrein van de gevangenis, die vandaag de dag nog steeds in gebruik is.
Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werden veel soldaten van beide kanten gevangen genomen en opgesloten in kampen. Een van de beruchtste van deze kampen was de Andersonville Gevangenis, die werd beheerd door de Confederatie in Georgia. Het werd Camp Sumpter genoemd en kreeg bekendheid door de vreselijke omstandigheden die leidden tot de dood van ongeveer 13.000 gevangenen uit de Unie. Deze sterfgevallen waren het gevolg van ziektes, onvoldoende hygiëne, gebrek aan voedsel, overbevolking en blootstelling aan barre weersomstandigheden. Vandaag de dag is het gebied erkend als een historische plaats op het Amerikaanse nationale register.
Camp Douglas, gelegen in Chicago, was een beruchte palissade tijdens de Burgeroorlog. Het diende als een vestiging van het leger van de Unie en sloot er geconfedereerde soldaten op. De omstandigheden waren erbarmelijk, wat leidde tot een alarmerend hoog sterftecijfer. Op het hoogtepunt van de oorlog bedroeg het dodental onder de gevangenen 4.275.
Elmira in New York was ooit een kazerne van het leger van de Unie die werd omgebouwd tot een krijgsgevangenkamp voor geconfedereerde soldaten. Het kreeg onder de gevangenen de bijnaam 'Hellmira' vanwege de barre leefomstandigheden. Met een recordaantal gevangen genomen rebellen verloren bijna 3000 gevangenen het leven als gevolg van ondervoeding, onderkoeling en de onhygiënische omgeving.
De Boerenoorlog begon in hetzelfde jaar dat de Haagse Vredesconferentie van 1899 de eerste internationale conventie over krijgsgevangenen ondertekende. Toen de Eerste Wereldoorlog begon, waren er echter geen permanente krijgsgevangenkampen. Dit creëerde een dilemma voor de Duitse strijdkrachten, die in 1914 al meer dan 200.000 vijandelijke strijders gevangen hadden genomen. De afbeelding toont een geïmproviseerd kamp waar 2.000 Russische krijgsgevangenen werden vastgehouden die door de Duitsers in Oost-Pruisen gevangen waren genomen.
De geallieerden stonden voor een vergelijkbare uitdaging bij het bepalen van de locatie om Axis-gevangenen te verzamelen en te behandelen. In dit geval zijn strenge Duitse soldaten door de camera te zien, staand achter prikkeldraad in een Frans krijgsgevangenkamp.
Holzminden, een stad in Duitsland, had een ander soort gevangenkamp dat in 1917 werd geopend. Het bood onderdak aan Britse officieren die tijdens de Grote Oorlog gevangen waren genomen. Het kamp was gevestigd in een voormalige cavaleriekazerne, terwijl het Duitse garnizoen in Kaserne B (foto) verbleef. Holzminden staat bekend om de grootste ontsnapping van krijgsgevangenen in die tijd.
Op 23 juli 1918 slaagde een groep van 29 officieren erin te ontsnappen door gebruik te maken van een tunnel die al ongeveer negen maanden in aanbouw was. Van deze officieren slaagden er tien in om naar Groot-Brittannië terug te keren. Onder hen waren luitenant Cecil Blain, kapitein David Gray en luitenant Caspar Kennard, gezien van links naar rechts.
Het krijgsgevangenenkamp Tuchola in het noorden van Polen werd gebouwd met de hulp van gevangen Russische soldaten. Tuchola werd beheerd door het Duitse Rijk en kende tussen 1914 en 1918 een schrijnend dodental: bijna 4.000 gevangenen stierven aan ziektes, wat doodsoorzaak nummer 1 was in het kamp. De slachtoffers waren voornamelijk Roemenen, maar ook Russen. Van 1920 tot 1921 stond het kamp onder toezicht van Poolse functionarissen en in deze periode kwamen nog eens 2.000 Russische gevangenen om door honger, slechte leefomstandigheden en besmettelijke ziekten.
Finse gevangenkampen uit de burgeroorlog werden beheerd door de 'Witte' kant (burgerwacht) van het conflict. Afgebeeld in 1915 is een kamp met gevangen leden die bekend staan als de 'Rode Garde' (paramilitaire eenheden van de Finse arbeidersbeweging). In totaal stierven 12.000 tot 14.000 Rode Garde-gevangenen in gevangenschap.
Tijdens de Spaanse burgeroorlog richtte generaal Franco verschillende kampen in Spanje op om Republikeinse soldaten vast te houden. Omdat de nationalisten weigerden hen als krijgsgevangenen te erkennen, bood de Conventie van Genève van 1929 over krijgsgevangenen, die tien jaar eerder door de Spaanse koning Alfonso XIII was ondertekend en geratificeerd, geen bescherming.
De Conventie van Genève van 1929 had als doel de rechten van krijgsgevangenen te beschermen door gemachtigde vertegenwoordigers van een neutrale mogendheid toe te staan kampen te inspecteren. In de praktijk gebeurde dit echter niet altijd. Terwijl Duitsland de Conventie ratificeerde, koos Japan, hoewel ondertekenaar, ervoor dit niet te doen. Een foto toont Heinrich Himmler, de Reichsfuhrer-SS, die een kamp voor Russische gevangenen bezoekt.
Werner Drechsler (op de foto links gewond bij het ontschepen van USS Osmond Ingram in juni 1943) was een Duits bemanningslid van een U-boot die door de Amerikaanse autoriteiten werd gerekruteerd als spion en geplaatst in Camp Papago Park, buiten Phoenix, Arizona. Drechsler werd uiteindelijk door andere gevangenen ontmaskerd als een vijandelijke agent en later opgehangen teruggevonden. Zeven gevangenen werden berecht door een algemene krijgsraad en geëxecuteerd voor het mishandelen en ophangen van hun landgenoot.
In december 1944 voerden Duitse krijgsgevangenen een gedurfde ontsnapping uit kamp Papago Park uit. Met behulp van een tunnel slaagden vijfentwintig gevangenen erin om de perimeter te omzeilen en de woestijn in te vluchten. Desondanks werden alle ontsnapten uiteindelijk weer gevangen genomen.
Stalag Luft III was ongetwijfeld het beroemdste krijgsgevangenkamp van de Tweede Wereldoorlog en het toneel van de gedurfde 'Grote Ontsnapping' in maart 1944, toen 76 geallieerde vliegeniers zich een weg baanden uit het kamp in de buurt van Sagan. Slechts drie ontsnapten wisten in veiligheid te komen; 50 werden op bevel van Hitler geëxecuteerd. Zeventien gevangen ontsnapten werden teruggestuurd naar Stalag Luft III, terwijl twee anderen naar een ander krijgsgevangenkamp werden gestuurd en nog eens vier naar een concentratiekamp.
Stalag IX-B, gelegen nabij Bad Orb in Duitsland, functioneerde van 1939 tot 1945 en herbergde gevangenen uit tenminste acht landen. De gevangenen uit de Sovjet-Unie doorstonden zware ontberingen en tegen de lente van 1942 hadden ongeveer 1.430 strijders van het Rode Leger hun leven verloren. Een monument bij het massagraf eert hun laatste rustplaats.
Meer dan 140.000 geallieerde soldaten werden gevangen genomen door de Japanners in de Tweede Wereldoorlog. Helaas kwam een derde van hen om door honger, arbeid, discipline of ziektes. De foto toont het Ohashi krijgsgevangenkamp.
De Japanners negeerden routinematig de voorwaarden van de Conventie van Genève en legden in plaats daarvan hun eigen regels op, waarbij gevangenen zonder reden werden gestraft. De foto toont de verschroeide resten van een Amerikaanse soldaat die in een graf wordt begraven. Deze soldaat behoorde tot de meer dan 100 Amerikaanse krijgsgevangenen in Bataan en Corregidor op de Filippijnen, die uiteindelijk levend werden verbrand door de Japanners in een krijgsgevangenkamp.
In april 1942 dwongen Japanse krijgsgevangenen Amerikaanse en Filippijnse krijgsgevangenen om 88 km te lopen van Bataan naar een trein op weg naar interneringskampen. Ongeveer 70.000 mannen doorstonden deze tocht, maar wrede mishandeling en honger eisten het leven van naar schatting 7.000 tot 10.000 mensen voordat ze het einde van de zware tocht bereikten.
De grootste gevangenisontsnapping in de Tweede Wereldoorlog vond plaats in het krijgsgevangenkamp Cowra in New South Wales, Australië. Op 5 augustus 1944 probeerden meer dan 1.000 Japanse gevangenen uit het kamp te ontsnappen. Tijdens de ontsnapping en de daaropvolgende achtervolging verloren echter 231 Japanse soldaten het leven.
Auschwitz, een bekend concentratiekamp van de nazi's, wordt algemeen beschouwd als het beruchtste gevangenkamp uit de geschiedenis. Naast de associatie met de Holocaust diende Auschwitz ook als plaats waar krijgsgevangenen, met name soldaten van het Rode Leger, werden vastgehouden. Na het begin van hun conflict met de Sovjet-Unie in 1941, begonnen de Duitsers met het transporteren van Sovjet krijgsgevangenen naar Auschwitz. Het precieze aantal slachtoffers onder deze gevangenen blijft onzeker.
De Koreaanse Oorlog begon vijf jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Geïllustreerd in 1951 werden mensen uit China en Noord-Korea gevangen genomen in het krijgsgevangenkamp Pusan van de Verenigde Naties. De gevangenen waren vooral onder de indruk van de vriendelijke behandeling die ze kregen van hun ontvoerders.
Een foto van een groep Amerikaanse soldaten die gevangen zijn genomen door Chinese communistische troepen tijdens de Koreaanse oorlog.
In het begin van de jaren 1950 raakte Vietnam verwikkeld in een oorlog. Een foto uit 1954 toont Franse krijgsgevangenen die door Vietnamese soldaten naar een kamp in Dien Bien Phu worden geleid. Deze locatie was getuige van de Slag om Dien Bien Phu, een belangrijk conflict tussen het Franse koloniale leger en communistische revolutionairen. Deze intense strijd, die duurde van 13 maart tot 7 mei 1954, leidde uiteindelijk tot de val van het Franse koloniale gezag in Indochina.
Ongeveer 65 Amerikaanse krijgsgevangenen werden vastgehouden in het Son Toy gevangenkamp, gelegen buiten Hanoi. In 1970 kwam het kamp onder de aandacht toen een Amerikaanse legermacht de gevangen Amerikanen probeerde te redden, maar ontdekte dat het verlaten was omdat de gevangenen maanden eerder waren overgeplaatst.
Hoa Loa Prison, een berucht krijgsgevangenkamp in Vietnam, lag in het centrum van Hanoi. De faciliteit zette veel Amerikaanse krijgsgevangenen gevangen en onderwierp hen aan erbarmelijke omstandigheden zoals slecht voedsel en onhygiënische omstandigheden. Na verloop van tijd kreeg het de ironische bijnaam 'Hanoi Hilton'. Een opmerkelijke gevangene was John McCain, die later senator zou worden en de Republikeinse presidentskandidaat in 2008.
Phu Quoc stond, net als veel andere beruchte krijgsgevangenfaciliteiten tijdens de Vietnamoorlog, bekend om de mishandeling van gevangenen. Er werden voornamelijk gevangen genomen Vietcong en Noord-Vietnamese soldaten vastgehouden. Rapporten van Rode Kruismedewerkers die de locatie in 1969 en 1972 bezochten, benadrukten de ontoereikende voedselvoorraden, het gebrek aan goede medische zorg en de regelmaat waarmee de gevangenen werden geslagen.
Camp X-Ray in Guantanamo Bay, Cuba, diende als tijdelijke detentiefaciliteit van de VS. Er waren beschuldigingen van mishandeling door de Amerikaanse autoriteiten van gevangenen van de Taliban en Al Qaeda, wat tot controverse leidde. In 2002 werd het kamp gesloten en werden alle gevangenen overgeplaatst naar Camp Delta.
In het Manjaca-kamp in het noorden van Bosnië en Herzegovina zaten Kroatische en Bosnische moslimgevangenen tijdens de Bosnische oorlog. Het kamp was de plaats van een litanie van mensenrechtenschendingen, met name het regelmatig en systematisch slaan en vermoorden van gevangenen, wat resulteerde in aanklachten en veroordelingen door het ICTY VN-tribunaal voor voormalig Joegoslavië.
Zie ook: De meedogeloze vrouwen van Duitsland tijdens WOII
Bronnen: (The History Press) (American Battlefield Trust) (History on the Net) (U.S. News & World Report) (History)
ggg
De meest mensonterende krijgsgevangenkampen uit de geschiedenis
Beruchte gevangenissen die voortkwamen uit de verschrikkingen van de oorlo
LIFESTYLE History
Het eerste speciaal gebouwde krijgsgevangenkamp werd in 1779 in Engeland gebouwd. Het markeerde het begin van faciliteiten die speciaal bedoeld waren om krijgsgevangenen (militairen gevangen genomen door de vijand) te huisvesten in tijden van conflict. De meeste van deze kampen werden geleid volgens de richtlijnen van de Conventie van Genève. Desondanks werden veel kampen berucht vanwege de afschuwelijke mishandeling van gevangenen en de erbarmelijke leefomstandigheden.
Welke van deze gruwelijke hellegaten was het ergst? Klik door om de meest beruchte krijgsgevangenkampen te ontdekken.