Het verrassende verband tussen politieke strategie en gezondheidsbeleid
Alexander de Grote, misschien wel de grootste militaire geest in de geschiedenis, was de koning van Macedonië en bracht het grootste deel van zijn regering door met het uitbreiden van zijn rijk en het veroveren van verschillende plaatsen in West-Azië en Noord-Afrika. Hij was ook een notoir paranoïde megalomaan.
Alexander de Grote geloofde al op jonge leeftijd dat hij een directe afstammeling was van Zeus zelf. Hij kon daarnaast slecht tegen kritiek. Na een beetje te veel wijn gedronken te hebben op een overwinningsfeest, begon Alexander ruzie te maken met zijn beste vriend en adviseur Cleitus de Zwarte, die enkele recente militaire beslissingen in twijfel had getrokken. Alexander reageerde door een speer door het hart van Cleitus te gooien.
Ludwig van Beethoven, door velen beschouwd als de grootste klassieke componist aller tijden, leed aan vele fysieke aandoeningen, waaronder doofheid en de botziekte van Paget. Volgens sommige moderne psychologen is het zeer waarschijnlijk dat dit genie ook aan een bipolaire stoornis leed.
Beethoven was bekend dat hij in een gekmakend tempo muziek schreef tijdens manische episodes die dagen aanhielden, soms niet sliep en weigerde te eten. Dat baarde zijn vrienden zorgen. Na deze uitbarstingen van creativiteit zakte de componist weg in lange periodes van depressie en schreef wekenlang geen enkele noot.
Het talent van Vincent van Gogh, de iconische post-impressionistische schilder, werd pas erkent toen hij al was overleden. Hij leidde een armoedig bestaan in Frankrijk, leed aan ernstige depressies en verkocht tijdens zijn leven nauwelijks schilderijen.
Veel moderne psychiaters en artsen hebben in de loop der jaren postume diagnoses gesteld. De meeste artsen zijn het erover eens dat de kunstenaar aan een bipolaire stoornis leed, en anderen hebben angststoornissen en schizofrenie als andere mogelijke aandoeningen gesuggereerd.
De voormalige premier van het Verenigd Koninkrijk, eeuwig beroemd om zijn rol in de Tweede Wereldoorlog, kreeg ook te maken met zijn eigen persoonlijke problemen terwijl de wereld in oorlog was.
Churchill was vatbaar voor ernstige, langdurige depressies, die hij zijn 'zwarte hond' noemde. Hij dronk zijn hele leven zwaar om met zijn gevoelens om te gaan, en bleef uit de buurt van hoge richels, bang dat 'een seconde-actie alles zou beëindigen.'
Ernest Hemingway, de briljante schrijver achter klassiekers als 'The Old Man and the Sea' en 'A Farewell to Arms', worstelde zijn hele leven lang met depressies en alcoholisme. Een slechte relatie met zijn familie en het besturen van ambulances tijdens de Eerste Wereldoorlog eisten hun tol van zijn geestelijke gezondheid.
Tegen het einde van zijn leven begon Hemingway paranoïde te worden en leek hij ervan overtuigd dat de FBI hem in de gaten hield. Hij begon zichzelf te isoleren toen zijn gezondheid verslechterde en schoot zichzelf uiteindelijk neer op 61-jarige leeftijd.
Virginia Woolf, een belangrijke stem in de vroege feministische beweging en een van de belangrijkste auteurs aller tijden, had een lange familiegeschiedenis van psychische aandoeningen. Haar grootvader en halfzus waren allebei opgenomen in gestichten.
Woolf zelf zou gedurende haar leven ook talloze keren worden opgenomen. Gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis en herhaaldelijk geprobeerd een einde te maken aan haar eigen leven, zou ze haar hele leven blijven lijden op een leeftijd waarin er heel weinig ondersteuning beschikbaar was voor mensen die worstelen met psychische problemen.
De 'vader van de evolutie', Charles Darwin stond erom bekend dat hij gedurende zijn hele leven aan een groot aantal fysieke aandoeningen leed, waaronder chronische buikpijn en hartkloppingen. Hij vertoonde ook talrijke symptomen van een ernstige angststoornis en had zeer waarschijnlijk frequente paniekaanvallen.
Ondanks deze obstakels slaagde Darwin er toch in om een volledig en onbegrijpelijk zinvol leven te leiden, de wereld rond te reizen en een van de belangrijkste wetenschappelijke theorieën aller tijden te introduceren.
Pythagoras stond bekend om het ontwikkelen van de stelling van Pythagoras en had een aantal andere ideeën en theorieën die wat vreemder waren. Behalve dat hij een revolutionaire wiskundige was, hield Pythagoras zich ook bezig met sekteleiderschap.
De groep, ook wel Pythagoreeërs genoemd, aanbad het getal 10 en had er zelfs een gebed aan gewijd. Ze geloofden ook dat Pythagoras een halfgod was, geboren uit Hermes of Apollo. Een van de meer bizarre overtuigingen van Pythagoras was dat het verkeerd was om tuinbonen te eten, omdat ze de zielen van de doden bevatten. Hij zou uiteindelijk zijn leven opgeven om een veld met tuinbonen te beschermen.
Door velen beschouwd als de grootste Engelse schrijver in de geschiedenis, vocht Charles Dickens, net als veel andere grote schrijvers, zijn hele leven tegen depressies. Er werd gezegd dat hij lange perioden van slapeloosheid doormaakte wanneer hij aan een nieuwe roman begon.
Om met zijn slapeloosheid om te gaan, dwaalde Dickens doelloos door Londen, ooit 48 kilometer in één nacht. Uiteindelijk zou zijn geest baat hebben gehad bij het schrijven van verhalen. Naarmate hij op dat vlak meer vooruitgang boekte, zou het steeds beter met hem zijn gegaan.
Seneca de Jongere, geboren 4 v.Chr., was niet alleen een invloedrijke stoïcijnse filosoof, maar was ook een hoofdadviseur van de notoir wrede Romeinse keizer Nero. In navolging van zijn filosofie probeerde Seneca Nero op een positieve manier te beïnvloeden, maar tevergeefs. Uiteindelijk raakte Seneca verstrikt in een plan om de keizer omver te werpen.
Toen Nero dit verraad ontdekte, veroordeelde hij veel voormalige bondgenoten tot ballingschap en zelfs meer tot executie. Nero stuurde soldaten naar Seneca's huis buiten Rome en droeg hem op zelfmoord te plegen vanwege zijn verraad. Seneca, als een echte stoïcijn, voerde deze bevelen kalm en rustig uit, zonder veel poespas.
Paul Lafargue, een beroemde politieke activist en marxistische denker, werd geboren in Cuba en bracht het grootste deel van zijn leven door in Frankrijk. Bekend om zijn organisatie-inspanningen en voor het schrijven van het anti-arbeidsmanifest 'Het recht om lui te zijn', kwam er een plotseling en dramatisch einde aan zijn eigen leven.
In 1911, op 69-jarige leeftijd, injecteerden LaFargue en zijn vrouw Laura zichzelf met cyanide en lieten een briefje achter waarin stond dat dit al jaren het plan was. In het briefje zei LaFargue dat hij nooit van plan was om ouder dan 70 te worden, en dat hij er de voorkeur aan gaf om te gaan voordat zijn lichaam hem in de steek liet. Ook had hij negen jaar eerder geschreven dat hij zich van het leven zou beroven zodra zijn geld opraakte.
Abbie Hoffman, de legendarische politieke activist, komiek en lid van de Chicago Seven, vocht het grootste deel van zijn leven tegen depressie en bipolaire stoornis. Zijn klinische kwalen, verergerd met zijn ontzetting over de toestand van de wereld, leidden Hoffman tot een vroege dood op 52-jarige leeftijd.
Op 12 april 1989 werd Hoffman dood aangetroffen in zijn huis na het innemen van een dodelijke dosis barbituraatmedicijnen. Degenen die dicht bij hem stonden, speculeerden dat hij het begin van de ouderdom niet onder ogen kon zien zonder de verandering in de wereld te zien waarvan hij altijd had gedroomd en waarvoor hij had gevochten.
Gilles Deleuze, de productieve Franse filosoof, werd zijn hele leven door velen vereerd en gerespecteerd. Michel Foucault noemde hem 'de enige filosofische geest in Frankrijk'. De ideeën die hij naar voren bracht in boeken als 'Anti-Oedipus' hebben sinds de jaren vijftig invloed gehad op denkers.
Terwijl Deleuze 70 jaar leefde, worstelde hij sinds zijn jeugd met ademhalingsproblemen en in 1968 werd een long verwijderd vanwege tuberculose. Tegen de jaren negentig bleken eenvoudige alledaagse taken ondraaglijk belastend, en in 1995 gooide de filosoof zichzelf uit het raam van zijn appartement.
Bronnen: (Ancient World Magazine) (Listverse) (The New York Times) (Biography)
De worstelingen van de grootste genieën
Genialiteit staat niet gelijk aan stabiliteit noch geluk
LIFESTYLE Mentaal
Genialiteit lijkt opvallend vaak gepaard te gaan met ziekte, tragedie en vroegtijdige sterfgevallen. Of het nu waanideeën, verraad, worsteling met geestelijke gezondheid of het hebben van ideeën die gewoon te radicaal waren voor hun tijd. Klik verder en ontdek enkele van de meest invloedrijke geesten in de geschiedenis die niet uit de voeten konden met hun genialiteit.