Roepen bepaalde alledaagse geluiden een intense emotionele reactie bij je op, maar lijken ze anderen weinig te storen? Dit zou kunnen komen door misofonie, een stoornis die wordt gekenmerkt door een sterke afkeer van specifieke geluiden zoals kauwen, klikken van pennen of ademen. Voor mensen met misofonie lokken deze geluiden reacties uit die veel verder gaan dan alleen maar irritatie en die leiden tot gevoelens van boosheid, angst of zelfs woede. Deze vaak verkeerd begrepen aandoening kan het dagelijks leven en relaties ingrijpend beïnvloeden, waardoor sociale interacties uitdagend en isolerend worden.
Nieuwsgierig? Bekijk deze galerij voor meer informatie over misofonie.
Misofonie is een aandoening waarbij specifieke geluiden sterke emotionele reacties uitlokken, zoals woede, angst of walging. Deze geluiden zijn meestal alledaagse geluiden zoals kauwen, tikken of ademen.
Geluiden van eten, ademhalen, snuiven, tikken en herhalende geluiden zoals een klikkende pen zijn veelvoorkomende oorzaken van emotionele reacties voor mensen met misofonie.
Misofonie veroorzaakt vaak een “vecht-of-vlucht” reactie, wat leidt tot intense gevoelens van woede, ongemak en een verlangen om aan het lawaai te ontsnappen.
Misofonie treft mensen op verschillende manieren. Sommigen ervaren mild ongemak, terwijl anderen ernstige reacties hebben die het dagelijks leven aanzienlijk beïnvloeden.
Misofonie is meer dan alleen irritatie door geluiden. Het is een neurologische aandoening waarbij bepaalde geluiden onevenredige emotionele reacties veroorzaken.
Misofonie begint vaak in de kindertijd of vroege puberteit. De meeste mensen ontwikkelen de aandoening rond de leeftijd van 9 tot 13 jaar.
Misofonie is in verband gebracht met andere aandoeningen, zoals obsessieve compulsieve stoornis, angststoornissen en depressie, wat dus duidt op overlappende neurologische paden.
Omdat veel prikkels sociaal van aard zijn (zoals eetgeluiden, praten), kunnen mensen met misofonie zich afzonderen of sociale omgevingen vermijden om het ongemak te verminderen.
Hoewel misofonie iedereen kan treffen, blijkt uit onderzoek dat het vaker voorkomt bij vrouwen en mensen die bij de geboorte als vrouw zijn toegewezen. Onderzoek hiernaar is nog steeds in ontwikkeling.
Misofonie veroorzaakt vaak een lichamelijke reactie, zoals een verhoogde hartslag, zweten en gespannenheid, vergelijkbaar met de reactie van het lichaam op bedreigingen.
Hoewel het niet officieel is opgenomen in de DSM-5, wordt misofonie steeds meer erkend als een stoornis, wat leidt tot discussies over de klinische betekenis en mogelijke behandelingsopties.
Sommige onderzoeken suggereren dat misofonie een genetische achtergrond heeft, omdat het vaak in families voorkomt.
CGT is een therapeutische methode die wordt gebruikt om mensen met misofonie te helpen hun reacties te beheersen door gedachtenpatronen te veranderen die geassocieerd worden met de geluidstriggers.
Er is momenteel geen behandeling voor misofonie, maar behandelingen zoals geluidstherapie, begeleiding en mindfulnesstechnieken kunnen helpen om er mee om te gaan.
Beeldvormend hersenonderzoek toont aan dat mensen met misofonie hyperconnectiviteit vertonen tussen de auditieve cortex en hersengebieden die te maken hebben met emoties, zoals woede en angst.
Misofonie is niet gerelateerd aan gehoorverlies of overgevoeligheid voor geluidsvolumes. Het is de emotionele reactie op specifieke geluiden, niet de luidheid ervan.
Om met misofonie om te gaan, ontwikkelen mensen vaak soorten van vermijdingsgedrag, zoals koptelefoons dragen, kamers verlaten of gewoon bepaalde situaties vermijden.
Hoewel de meeste triggers van auditieve aard zijn, ervaren sommige mensen met misofonie ook visuele triggers, zoals repetitieve handbewegingen of trillende benen.
De constante noodzaak om geluidstriggers te beheersen kan leiden tot emotionele uitputting, stress en vermoeidheid, wat de geestelijke gezondheid verder beïnvloedt.
Bij een verwante aandoening, misokinesie, is er sprake van extreme irritatie veroorzaakt door specifieke bewegingen, wat vaak voorkomt bij mensen die ook misofonie hebben.
Sommige deskundigen geloven dat misofonie onder de paraplu van neurodivergentie kan vallen, zoals sensorische verwerkingsstoornissen of autisme.
Ook al heeft misofonie de laatste jaren meer erkenning gekregen, onderzoek naar de oorzaken, prevalentie en effectieve behandelingen is nog steeds beperkt.
Misofonie wordt niet door alle zorgverleners goed begrepen, wat de diagnose moeilijk maakt. Veel patiënten blijven ongediagnosticeerd of krijgen een verkeerde diagnose voor andere aandoeningen.
Sommige mensen met misofonie vinden verlichting door draagbare geluidsgeneratoren of hoortoestellen, die witte ruis uitzenden om bepaalde geluiden te onderdrukken.
Studies suggereren dat misofonie het gevolg kan zijn van een abnormale emotionele verwerking in de hersenen, waarbij bepaalde geluiden disproportionee worden gekoppeld aan negatieve emoties.
Bij sommigen kan misofonie na verloop van tijd verergeren, waarbij het aantal prikkelende geluiden toeneemt en de reacties intenser worden.
Mensen met misofonie hebben vaak het gevoel dat hun hersenen deze geluiden niet kunnen “wegfilteren”, wat leidt tot auditieve overbelasting en meer angstgevoelens in lawaaierige omgevingen.
Leven met misofonie kan leiden tot gevoelens van eenzaamheid, maar online gemeenschappen en steungroepen bieden begrip en strategieën om ermee om te gaan, waardoor mensen zich minder geïsoleerd en meer verbonden voelen.
Bronnen: (Cleveland Clinic) (Medical News Today) (Healthline) (Harvard Health Publishing)
Misofonie kan de productiviteit op het werk of op school verstoren, vooral in omgevingen waar prikkels zoals typen of praten veel voorkomen
Misofonie kan relaties onder druk zetten, vooral met dierbaren van wie het gedrag, zoals eetgeluiden, als triggers kunnen werken, wat weer tot misverstanden kan leiden.
Misofonie: Wanneer geluiden je 'gek' kunnen maken
Wanneer gewone geluiden intense gevoelens van ongemak en woede opwekken
GEZONDHEID Aandoening
Roepen bepaalde alledaagse geluiden een intense emotionele reactie bij je op, maar lijken ze anderen weinig te storen? Dit zou kunnen komen door misofonie, een stoornis die wordt gekenmerkt door een sterke afkeer van specifieke geluiden zoals kauwen, klikken van pennen of ademen. Voor mensen met misofonie lokken deze geluiden reacties uit die veel verder gaan dan alleen maar irritatie en die leiden tot gevoelens van boosheid, angst of zelfs woede. Deze vaak verkeerd begrepen aandoening kan het dagelijks leven en relaties ingrijpend beïnvloeden, waardoor sociale interacties uitdagend en isolerend worden.
Nieuwsgierig? Bekijk deze galerij voor meer informatie over misofonie.