Het verrassende verband tussen politieke strategie en gezondheidsbeleid
In de late jaren 1950 uitte president Dwight D. Eisenhower zijn zorgen over de kwetsbaarheid van de Verenigde Staten voor een onverwachte nucleaire aanval.
Kort daarna werd de president, telkens als hij op reis ging, vergezeld door een militaire assistent die een tas met documenten bij zich had waarmee de opperbevelhebber in het geval van een dergelijke gebeurtenis kon communiceren met het Pentagon of een ander militair hoofdkwartier. Deze aktetas werd uiteindelijk bekend als de presidentiële noodgevallen tas.
Het was tijdens de Cubaanse raketcrisis in 1962 dat de tas de bijnaam 'nucleaire koffer' kreeg.
Robert McNamara, die van 1961 tot 1968 diende als Amerikaanse minister van Defensie, wordt vaak gecrediteerd met het bedenken van de bijnaam. Blijkbaar was de naam afgeleid van een vroeg nucleaire oorlog plan dat de codenaam 'Operation Dropkick' had gekregen. Een dropkick is een zet die zelden wordt gebruikt in American football.
Toen de Cubaanse raketcrisis zich ontvouwde, benadrukte president John F. Kennedy de noodzaak van een veel robuustere manier om de Amerikaanse strijdkrachten op elk moment, dag en nacht, te kunnen bereiken.
Nadat de Sovjetunie zijn nucleaire raketten uit Cuba had verwijderd, werd een gedeclassificeerd memorandum de opmerkingen van de president nader toegelicht. Daarin vroeg hij: "Wat zou ik zeggen tegen de Joint War Room om een onmiddellijke nucleaire aanval te lanceren?" Een andere vraag die werd gesteld was: "Hoe zou de persoon die mijn instructies ontvangt, deze verifiëren?" Sinds Kennedy reist elke Amerikaanse president met de nucleaire koffer.
Pas later in de jaren 1960, tijdens de ambtstermijn van Lyndon B. Johnson als president, werd de pers voor het eerst bewust van de nucleaire koffer. Witte Huis aide Jack Valenti bevestigde dit toen hij werd geciteerd met de uitspraak: "De 'zwarte tas' of 'nucleaire koffer,' zoals wij hem noemen, gaat overal mee naartoe waar de president reist."
Daarna bevatten foto's van de president van de Verenigde Staten van Amerika op weg naar buiten het Witte Huis steevast beelden van de nucleaire voetbal die door een militaire assistent achter de opperbevelhebber wordt gedragen, en nooit verder dan een armlengte afstand. Maar wat bevat de voetbal?
De items in de presidentiële noodtas bevestigen zijn identiteit en verbinden hem, als opperbevelhebber, met het National Military Command Center, een nucleaire schuilkelder die zich onder het Pentagon bevindt.
Ook inbegrepen is het Zwarte Boek. Deze set cryptische documenten biedt de opperbevelhebber nucleaire lanceermogelijkheden, mocht het beleid bepalen dat de president actie moet ondernemen.
Deze opties omvatten welke doelen te raken, welke afleversystemen te gebruiken en de timing van de actie.
Het Zwarte Boek bijhouden is een manillamap met acht of tien aan elkaar geniette pagina's met een beschrijving van de procedures voor het Emergency Alert System.
De nucleaire koffer bevat ook een kaart met authenticatiecodes voor nucleaire lanceringen. Dit wordt soms de 'biscuit' genoemd.
De nucleaire koffer zelf is zowel beschreven als een metalen Zero Halliburton aktetas als een leren aktetas die ongeveer 20 kg weegt. Laatstgenoemde is het type dat vaker gefotografeerd wordt.
De presidentiële noodtas is ook gezien met een kleine antenne die uit de tas steekt, wat suggereert dat er ook communicatieapparatuur van enige aard in zit.
De nucleaire koffer is te allen tijde bij de president, zowel thuis als in het buitenland. Hier zijn president Ronald Reagan en First Lady Nancy Reagan te zien in 1987 – de militaire aide rechts van het midden draagt de all-belangrijke tas.
In 1988, toen Reagan een wandeling maakte in Moskou met Mikhail Gorbatsjov, volgde een militaire aide het paar op het Rode Plein, met de nucleaire koffer bevestigd aan zijn pols met een leren band.
Hier zwaaien president George W. Bush en First Lady Laura Bush vanaf de trap van Air Force One, terwijl ze worden geobserveerd door de militaire aide van de president, die de nucleaire koffer vasthoudt.
President Donald Trump werd in 2017 gefotografeerd terwijl hij het hoofdkwartier van de CIA in Langley verliet. Tussen de officials achter hem was de altijd aanwezige militaire aide die de nucleaire koffer vasthield.
President Joe Biden neemt de groet aan terwijl hij op het punt staat om aan boord te gaan van Marine One, waarbij de militaire aide die de nucleaire koffer draagt duidelijk zichtbaar is op de achtergrond.
Een identieke nucleaire koffer bevindt zich in de STRATCOM nucleaire schuilkelder, vergrendeld in een kluis onder de Offutt Air Force Base in Nebraska. Het bevat exact dezelfde documentatie.
De vice-presidenten van de Verenigde Staten hebben hun eigen nucleaire koffer, die wordt uitgegeven voor het geval de president niet in staat is om zijn taken uit te voeren.
Tijdens de opstand van 6 januari kwam de menigte die het Witte Huis bestormde op enkele meters van de toenmalige vice-president Mike Pence. Hij ontsnapte ongedeerd, en met hem was een luchtmacht-officier die de nucleaire koffer droeg. De codes in de nucleaire koffer van de vice-president worden pas geactiveerd als de president dood is of niet in staat is om zijn taken uit te voeren. Maar de implicaties van het in handen vallen van de tas door de oproerkraaiers bezorgen nog steeds koude rillingen bij degenen die erbij waren.
In de chaos die volgde op de moordaanslag op Ronald Reagan op 30 maart 1981, werd de presidentiële noodtas tijdelijk kwijtgeraakt. De nucleaire koffer en zijn inhoud kwamen uiteindelijk in de bewaring van de FBI.
In 2017, tijdens Donald Trumps bezoek aan Beijing, toen hij zijn Chinese tegenhanger Xi Jinping zou ontmoeten, ontstond er een schermutseling tussen Chinese en Amerikaanse officials over de nucleaire koffer. De Amerikaanse militaire aide die de zwarte leren tas droeg, werd aanvankelijk geweigerd toegang te krijgen tot de Grote Hal van het Volk.
Bij presidentswisselingen ontvangt de president-elect de werkelijke nucleaire codekaart pas na de nucleaire briefing. Dit gebeurt pas wanneer hij de vertrekkende president ontmoet in het Witte Huis, vlak voor de officiële inauguratieceremonie.
Één nucleaire koffer blijft bij de vertrekkende opperbevelhebber en blijft actief tot 11:59:59 uur op de dag van de inauguratie. Daarna krijgt de nu voormalige president geen toegang meer tot de koffer, worden de codes automatisch gedeactiveerd, en keert de aide die de koffer draagt terug naar Washington.
De binnenkomende president ontvangt een van de reserve nucleaire koffers tijdens de nucleaire briefing voor de inauguratie, evenals een 'biscuit' met codes die actief worden om 12:00:00 uur.
En trouwens, de militaire officieren die verantwoordelijk zijn voor het dragen van de nucleaire koffer ondergaan de strengste veiligheidsachtergrondcontroles van het land voordat ze ergens in de buurt van de presidentiële noodtas mogen komen.
Ondertussen blijft de dreiging van een toekomstige nucleaire aanval zeer reëel. Vladimir Poetin blijft volhouden dat hij 'niet blufft' over de mogelijkheid om massavernietigingswapens in Oekraïne te gebruiken. Noord-Korea heeft sinds januari 2022 meer dan 100 raketten getest. De nucleaire koffer lijkt voorlopig niet terzijde geschoven te worden.
Zie ook: Wat te doen bij een kernramp: Essentiële tips
Bronnen: (Time Magazine) (Britannica) (National Security Archive) (Associated Press) (The Guardian)
Heb je je ooit afgevraagd waarom de president van de Verenigde Staten overal wordt gevolgd door een man met een zwarte, uitpuilende aktetas? De persoon die de opperbevelhebber schaduwt is een militaire assistent en hij houdt de zogenaamde nucleaire voetbal bij zich. Deze tas staat officieel bekend als de presidentiële noodsatchel en mag alleen geopend worden in het geval van een nucleaire aanval op de Verenigde Staten. Maar wat is het verhaal achter dit onheilspellende stuk bagage en hoe weten we wat erin zit?
Klik door de galerij en lees over het vreemde geval dat de nucleaire voetbal wordt genoemd.
Wat is de nucleaire koffer van de Amerikaanse president?
Het ontrafelen van het mysterie van de presidentiële noodtas
LIFESTYLE Politiek
Heb je je ooit afgevraagd waarom de president van de Verenigde Staten overal wordt gevolgd door een man met een zwarte, uitpuilende aktetas? De persoon die de opperbevelhebber schaduwt is een militaire assistent en hij houdt de zogenaamde nucleaire voetbal bij zich. Deze tas staat officieel bekend als de presidentiële noodsatchel en mag alleen geopend worden in het geval van een nucleaire aanval op de Verenigde Staten. Maar wat is het verhaal achter dit onheilspellende stuk bagage en hoe weten we wat erin zit?
Klik door de galerij en lees over het vreemde geval dat de nucleaire voetbal wordt genoemd.