Het verrassende verband tussen politieke strategie en gezondheidsbeleid
Geboorterechtelijke nationaliteit is een zeldzaam privilege in de wereld: slechts 34 landen bieden het aan. Maar wat is het eigenlijk? Birthright citizenship verwijst naar de toekenning van burgerschap door het beleid van Jus Soli, een Franse term die "recht van grond" betekent. Ondanks de zeldzaamheid hebben veel mensen van dit recht geprofiteerd, ongeacht het staatsburgerschap of de verblijfsstatus van de ouder in kwestie in een bepaalde plaats.
Te midden van de debatten verkent deze galerij de oorsprong van geboorterecht in de Verenigde Staten. Klik door voor meer informatie.
Het Veertiende Amendement stelt: "Alle personen die geboren of genaturaliseerd zijn in de Verenigde Staten en onderworpen zijn aan de jurisdictie daarvan, zijn burgers van de Verenigde Staten en van de staat waarin zij verblijven."
In het Amerika van vandaag is dit amendement het onderwerp van veel debat. De retoriek rond immigranten zonder papieren leidt ook tot een discussie over de vraag of geboorterecht wel moet bestaan.
Toch is dit niet de eerste keer dat dit debat onder Amerikanen wordt gevoerd. We hebben het hier niet over de eerste termijn van Trump, maar over het Amerika van na de slavernij in de negentiende eeuw. Op de foto geeft generaal Lee zich over, wat het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog markeert.
Na de Burgeroorlog dachten Amerikanen na over het lot van miljoenen voormalige slaven. Moesten zij als burgers worden beschouwd? Hoe zit het met hun nakomelingen? Afgebeeld is Dred Scott die een zaak aanspande bij het Hooggerechtshof om als burger beschouwd te worden.
Het Veertiende Amendement, dat in 1868 werd aangenomen en de clausule over geboorterecht en naturalisatie in de Grondwet opnam, werd in de wet opgenomen als onderdeel van de rechtsorde na de Burgeroorlog.
Veel staten hadden tegenstrijdige wetten. Daarom probeerde de Joint Committee on Reconstruction na de Burgeroorlog de wet van het land te verduidelijken voor iedereen die op Amerikaans grondgebied was geboren.
Een tegenstander van het Veertiende Amendement, Pennsylvania senator Edgar Cowan (foto), stelde bijvoorbeeld dat het amendement het risico inhield dat de Verenigde Staten "onder de voet gelopen zouden worden door een ander en een ander ras".
In het boek 'Birthright Citizens' van Martha Jones wordt opgemerkt dat het momentum van degenen die als niet-staatsburgers werden beschouwd, bepalend was voor het ontstaan van het Veertiende Amendement. Op de foto de beroemde abolitionist Fredrick Douglass.
Jones liet zien hoe de voormalige slaven zich gedroegen als burgers, zelfs voordat ze als zodanig werden beschouwd. Wat betekent dit? Volgens Jones hielden ze zich bezig met het 'genereren van lokale normen', wat uiteindelijk werd weerspiegeld in de grondwet.
Aan de hand van rechtbankarchieven en krantenfragmenten betoogt Jones dat dit gebeurde doordat mensen die als niet-burgers werden beschouwd zich als burgers gedroegen, zelfs voordat het recht was ingesteld.
Dit betekent dat deze mensen zich bezighielden met alle wettelijke normen die aan burgers worden toegekend, inclusief het afsluiten van contracten, het aanklagen van anderen, het getuigen in rechtbanken, het nastreven van schuldverlichting, het bezitten van wapens en het aanbidden volgens hun respectieve religieuze overtuigingen, naast andere acties.
Door zich als burgers te gedragen, zelfs voordat er enige wetgevende actie werd ondernomen om hun recht om zich als zodanig te gedragen te versterken, creëerden ze de realiteit dat ze burgers werden, aangezien hun deelname aan de samenleving dit idee versterkte.
Aan het einde van de 18e eeuw was 20% van de Amerikaanse bevolking tot slaaf gemaakt, voornamelijk in de zuidelijke staten van het land. Slavenhouders waren fel gekant tegen de afschaffing van de slavernij, omdat vrije arbeid een integraal onderdeel was van hun economische welvaart.
In die tijd werden tot slaaf gemaakte mensen geteld als 'gedeeltelijke personen' om elke mogelijke politieke macht tegen te gaan die tot slaaf gemaakte mensen in wetgevende zin zouden kunnen vergaren.
Tegelijkertijd versterkten elite slavenhouders het instituut slavernij met politieke en filosofische middelen in een poging om de voortzetting ervan te rechtvaardigen. Op de foto staat Stephen Duncan, een van de grootste slavenhouders in Mississippi.
Terwijl de federale overheid in die tijd geen stappen ondernam om slavernij in enige zin te beperken, deden sommige staten dat wel. Ze worden soms 'vrije staten' genoemd. Dit creëerde een gevoel van dualiteit door de mogelijkheden op het gebied van burgerschap uit te breiden.
Dit soort disfunctionele en onsamenhangende aanpak zorgde voor veel mazen in de wet. Hoewel de staat Maryland bijvoorbeeld wettelijk niet toestond dat zwarte mensen in de rechtszaal tegen blanken getuigden, stonden rechters in gebieden met een grotere concentratie van bevrijde slaven toe dat dergelijk bewijs werd toegelaten.
De stad Baltimore is een van de vele voorbeelden waarin lokale normen uiteindelijk vorm gaven aan wetten. De tegenstellingen tussen het gedrag van mensen en hoe ze uiteindelijk in de samenleving werden gezien op basis van hun daden, moesten uiteindelijk worden overbrugd.
Het uitoefenen van de rechten van burgers voordat het recht was vastgelegd, kwam dan ook vaak tot uiting wanneer de mogelijkheid zich voordeed, op welk niveau dan ook, om onderdrukkende wetten terzijde te schuiven.
Doorgaand op het voorbeeld van Baltimore, een stad die een grote bevrijde, voormalig tot slaaf gemaakte bevolking herbergde, wijst Jones op de kracht van demografie. Afgebeeld is een groep voormalige tot slaaf gemaakte zuiderlingen op weg naar het noorden.
In een periode van 30 jaar steeg de vrije zwarte bevolking in Baltimore van iets meer dan 300 naar meer dan 10.000. In de staat Maryland bestond meer dan 25% van de bevolking uit tot slaaf gemaakte mensen, terwijl de vrije zwarte bevolking op ongeveer 10% bleef steken.
De staat, die zowel een aanzienlijke tot slaaf gemaakte bevolking als een bevrijde bevolking had, zorgde voor veel incoherentie en tegenstrijdigheden.
Gedreven door de zogenaamde 'demografische dreiging' probeerden wetten van staten (zoals het verbieden van abolitionisme in 1850 of het verbieden van migratie van bevrijde mensen naar de staat) de vrijheden van de vrije bevolking zoveel mogelijk te beperken, terwijl tegelijkertijd bevrijde mensen werden geïntegreerd in het burgerlijke leven.
Behandeld als 'vreemdelingen' in veel van de vrije staten, werden bevrijde tot slaaf gemaakten, net als immigranten in de huidige samenleving, neergezet als bedreigingen voor zowel de economie als culturele waarden.
Jones stelt dat de huidige migranten in de Verenigde Staten zich op vergelijkbare wijze moeten bewijzen, net als de bevrijde tot slaaf gemaakte mensen destijds.
Door gerechtelijke stappen te ondernemen tegen de schending van hun rechten en door deel te nemen aan het burgerleven en actief deel te nemen aan de economie (het is belangrijk dat immigranten zonder papieren hun belastingen betalen en nog steeds onderworpen zijn aan de wet), gedragen ze zich als burgers en engageren ze zich.
De afgelopen 30 jaar zijn er steeds meer debatten geweest over de formuleren in het Veertiende Amendement, die zegt dat 'onderworpen aan de jurisdictie daarvan' noodzakelijkerwijs het geboorterecht uitsluit van mensen die geboren zijn uit mensen zonder papieren.
Het Veertiende Amendement was bedoeld om zo inclusief mogelijk te zijn voor iedereen die op Amerikaans grondgebied is geboren; een algemene voorwaarde die geen rekening houdt met het staatsburgerschap van hun ouders of enige andere factor.
Met een aanstaande rechtszaak bij het Hooggerechtshof over de geldigheid van geboorterecht is er veel angst over hoe burgerschap eruit zou kunnen zien als het Hooggerechtshof tegen het amendement zou stemmen.
Ongeacht de beslissing van het Hooggerechtshof zou het historische perspectief van Jones over hoe lokale normen uiteindelijk vorm geven aan wetgeving enige troost moeten bieden, stelt ze, want zelfs als het recht wordt ingetrokken, zullen er voorwaarden zijn om het te herstellen.
Zie ook: Wat zijn de veiligste landen als er een derde wereldoorlog uitbreekt?
Bronnen: (Boston Review) ('Birthright Citizens')
De oorsprong van geboorterecht in de VS
Het veertiende amendement
LIFESTYLE Us constitution
Geboorterechtelijke nationaliteit is een zeldzaam privilege in de wereld: slechts 34 landen bieden het aan. Maar wat is het eigenlijk? Birthright citizenship verwijst naar de toekenning van burgerschap door het beleid van Jus Soli, een Franse term die 'recht van grond' betekent. Ondanks de zeldzaamheid hebben veel mensen van dit recht geprofiteerd, ongeacht het staatsburgerschap of de verblijfsstatus van de ouder in kwestie in een bepaalde plaats.
Te midden van de debatten verkent deze galerij de oorsprong van geboorterecht in de Verenigde Staten. Klik door voor meer informatie.