© Getty Images

Stijgende gevallen van luchtwegaandoeningen -

Landen over de hele wereld ervaren een toename van luchtwegaandoeningen, waarbij griep, RSV en COVID leiden tot meer ernstige gevallen en bezoeken aan de spoedeisende hulp. Aanhoudende postvirale symptomen (waaronder langdurig hoesten) komen steeds vaker voor bij patiënten.

© Shutterstock

Waarom hoesten belangrijk is -

Hoesten is een beschermende reflex die is bedoeld om de luchtwegen vrij te maken van schadelijke stoffen zoals dampen, voedseldeeltjes of irriterende stoffen. Deze essentiële functie wordt geactiveerd door zenuwen in de keel die zijn uitgerust met receptorproteïnen die reageren op omgevingsprikkels zoals koude lucht of capsaïcine, de stof die pepers hun pittigheid geeft.

© Shutterstock

De rol van de hersenen -

Hoesten omvat een neurale route waarbij zenuwen in de luchtwegen signalen naar de hersenen sturen. De hersenen beslissen vervolgens of een hoest wordt geïnitieerd, wat mensen gedeeltelijke bewuste controle geeft over bepaalde soorten hoesten in verschillende situaties.

© Shutterstock

Mysterieus postviraal hoesttriggers -

Wetenschappers weten wat het doel van hoesten is en hoe het door verschillende prikkels kan worden veroorzaakt, maar ze zijn nog steeds niet zeker wat precies hoesten tijdens en na virale infecties uitlokt, vooral wanneer droge, niet-productieve hoest aanhoudt nadat de ziekte is verdwenen.

© Shutterstock

Terminologie -

Als een hoest langer dan acht weken aanhoudt, wordt deze meestal beschouwd als een chronische hoest. Als de hoest drie tot acht weken aanhoudt na een luchtwegaandoening, wordt dit een subacute hoest genoemd.

© Shutterstock

Nat vs. droog -

Hoesten wordt vaak gezien als de manier van het lichaam om slijm te verwijderen, maar virussen kunnen deze reflex ook uitbuiten om zichzelf te verspreiden. Toch veroorzaken veel infecties droge hoest die geen slijm produceert, wat vragen oproept over welke specifieke triggers in onze zenuwen deze reactie tijdens ziekte initiëren.

© Shutterstock

Ontsteking en zenuwgevoeligheid -

Infecties zorgen ervoor dat de zenuwen in de luchtwegen overgevoelig worden door ontstekingen. Deze verhoogde gevoeligheid kan verklaren waarom postvirale hoest optreedt, omdat de zenuwen in het lichaam blijven overreageren op normale prikkels, lang nadat de infectie voorbij is.

© Shutterstock

Alledaagse triggers -

Overgevoelige zenuwen in de luchtwegen maken dat onschuldige activiteiten zoals lachen, praten of blootstelling aan koude lucht ernstige hoestbuien kunnen veroorzaken. Deze episodes kunnen aanhouden, zelfs wanneer er geen actieve infectie meer in het lichaam aanwezig is.

© Shutterstock

Studies met cavia's -

Onderzoek uit de jaren 90 liet zien dat cavia's die geïnfecteerd waren met griepachtige virussen meer hoesten vertoonden bij blootstelling aan irriterende stoffen. Deze bevindingen leverden vroege aanwijzingen op voor een verband tussen virale infecties en zenuwgevoeligheid.

© Getty Images

De TRPV1-receptor -

Recenter ontdekten wetenschappers dat luchtwegvirusinfecties ervoor zorgen dat bepaalde zenuwen in de luchtwegen meer kopieën van het TRPV1-receptorproteïne in de keel aanmaken, dat reageert op irriterende stoffen zoals capsaïcine.

© Public Domain

Virale blootstelling versterkt de receptoractiviteit -

Studies met menselijke cellen toonden aan dat blootstelling aan virussen, zelfs aan virussen die door UV-licht waren ‘gedood’, het aantal kopieën van TRPV1 en vergelijkbare receptoren verhoogde. Dit ondersteunt het idee dat blootstelling aan een virus zenuwen feitelijk voorbereidt om gevoeliger te worden.

© Getty Images

Een hardnekkige reflex -

Hoesten is een krachtige en soms pijnlijke reflex. Aanhoudend hoesten na een ziekte kan zo intens zijn dat het leidt tot complicaties zoals gebroken ribben, vooral bij jongere personen zonder onderliggende gezondheidsproblemen.

© Shutterstock

Wanneer een arts raadplegen -

Als een hoest langer dan acht weken aanhoudt (of gepaard gaat met symptomen zoals koorts, kortademigheid of bloederig slijm), is het essentieel om snel een arts te raadplegen om andere mogelijke gezondheidsproblemen uit te sluiten.

© Shutterstock

Vroege interventie aanbevolen -

Hoewel een grens van acht weken een chronische hoest definieert, kunnen langdurige hoestepisoden die meer dan een maand aanhouden nog steeds slopend zijn. Vroegtijdig medisch advies inwinnen kan het ongemak verminderen en eventuele onderliggende oorzaken identificeren.

© Shutterstock

Postnasale drip -

Een mogelijke onderliggende oorzaak van een langdurige hoest is postnasale drip, ook wel bekend als het bovenste luchtwegen hoestsyndroom. Dit treedt op wanneer slijm van de slijmvliezen in de neus in de keel druppelt door allergieën, virussen of irriterende stoffen. Behandelingen omvatten decongestiva, antihistaminica of neussprays die zijn afgestemd op de individuele symptomen.

© Shutterstock

Astma -

Astma-gerelateerde hoest ontstaat door het vernauwen van de luchtwegen, zwelling en slijmproductie, veroorzaakt door allergenen, infecties, rook, lichamelijke inspanning of emoties. Standaardbehandelingen omvatten het inhaleren van bepaalde aerosolgeneesmiddelen om ontstekingen te verminderen en de luchtwegen te openen.

© Shutterstock

Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) -

GERD-gerelateerde hoest ontstaat door maagzuur dat de slokdarm en longen irriteert. Behandeling omvat leefstijlveranderingen, zoals het vermijden van voedsel dat reflux veroorzaakt, gewichtsverlies en het gebruik van protonpompremmers. Aanhoudende gevallen kunnen verdere evaluatie of geavanceerde behandelingen vereisen.

© Shutterstock

Bloeddrukmedicatie -

Angiotensine-converterend enzym (ACE)-remmers, gebruikt voor hoge bloeddruk, kunnen bij tot wel 20% van de gebruikers chronische droge hoest veroorzaken. Overstappen op een alternatieve medicatie kan deze bijwerking effectief oplossen, vaak zonder verdere complicaties.

© Shutterstock

Roken -

Roken beschadigt de longen en veroorzaakt een 'rokershoest', wat vaak een vroeg teken is van chronische obstructieve longziekte (COPD). Stoppen met roken is cruciaal, maar het herstel van de longen verloopt geleidelijk en kan de schade door langdurig tabaksgebruik mogelijk niet volledig terugdraaien.

© Shutterstock

COPD -

COPD, waaronder emfyseem en chronische bronchitis, veroorzaakt overtollig slijm en hoesten, samen met andere symptomen zoals kortademigheid en luchtwegobstructie. Behandelingen omvatten inhalatoren, steroïden, zuurstoftherapie en symptoommanagement om de progressie van de ziekte te vertragen.

© Shutterstock

Longkanker -

Longkanker kan zich uiten door hoesten en wordt vaak in verband gebracht met roken. Hoewel niet-rokers minder kans hebben om deze ziekte te ontwikkelen, verdient elke aanhoudende hoest een grondige evaluatie. Behandelingen omvatten chirurgie, chemotherapie, bestraling of gerichte therapieën, afhankelijk van het type en het stadium van de kanker.

© Shutterstock

Refractaire hoest -

Wanneer de oorzaak van een hoest niet kan worden vastgesteld en deze aanhoudt ondanks behandeling, wordt dit een refractaire hoest genoemd. Artsen kunnen hoestonderdrukkende medicatie voorschrijven (zowel op recept als zonder recept), met de waarschuwing om langdurig gebruik te vermijden.

© Shutterstock

Initiële evaluatie -

Wanneer artsen de oorzaak van een hoest proberen te diagnosticeren, voeren ze eerst een lichamelijk onderzoek uit waarbij ze de vitale functies beoordelen en met een stethoscoop naar de longen en het hart luisteren. Op basis van de symptomen kan een proefbehandeling worden voorgesteld; als de hoest verbetert, is aanvullend onderzoek meestal niet nodig.

© Shutterstock

Verdere onderzoeken bij aanhoudende hoest -

Als de hoest aanhoudt of de diagnose onduidelijk blijft, kunnen verdere tests nodig zijn om de oorzaak te achterhalen. Deze tests helpen bij het identificeren van infecties, longaandoeningen of andere onderliggende factoren die bijdragen aan de hoest.

© Shutterstock

Keeluitstrijkje -

Een keeluitstrijkje houdt in dat een monster wordt verzameld met een wattenstaafje om een kweek te maken uit de keel van een patiënt en te testen op bacteriële of virale infecties die mogelijk de hoest veroorzaken.

© Shutterstock

Bloedonderzoek -

Bloedtesten kunnen bepalen of het lichaam vecht tegen een infectie en bieden inzicht in iemands mogelijke immuunreacties of andere systemische problemen die een aanhoudende hoest kunnen veroorzaken.

© Getty Images

Beeldvorming van de borstkas -

Röntgenfoto’s of CT-scans van de borstkas worden vaak uitgevoerd om de longgezondheid van een patiënt te beoordelen, vooral bij mensen met een rookgeschiedenis of bestaande medische aandoeningen die de ademhalingsfunctie beïnvloeden.

© Shutterstock

Longfunctietests -

Artsen voeren soms ook tests uit om het patroon van luchtstroom in de longen van een persoon te meten. Dit gebeurt meestal met spirometrietests, waarbij de patiënt in- en uitademt door een klein plastic apparaat.

© Shutterstock

Evaluatie van zuurtereflux -

Zuurtereflux testen (inclusief pH-sondes of een bovenste endoscopie) beoordeelt of maagzuur de slokdarm irriteert en hoesten veroorzaakt. Endoscopie kan ook het nemen van weefselmonsters voor verdere analyse omvatten.

© Shutterstock

De toekomst van hoesten -

Er wordt nog steeds verder onderzoek gedaan terwijl artsen en wetenschappers proberen te achterhalen hoe het menselijk lichaam onder dergelijke omstandigheden werkt. Alleen de tijd zal uitwijzen of er een antwoord (en een genezing) mogelijk is.

Zie ook: De stille tekenen dat je hart in slechte gezondheid is

Bronnen: (National Geographic) (PBS) (WebMD) (Healthline)

© Getty Images