© Shutterstock

Onisme -

Dat bitterzoete gevoel dat je krijgt als je weet dat er zoveel wereld is die je nooit zult ervaren. Stel je voor dat je naar het vertrekbord van een luchthaven staart en droomt van plaatsen die je waarschijnlijk nooit zult bezoeken. Het is een herinnering aan onze enorme mogelijkheden en beperkingen.

© Shutterstock

Mal de coucou -

Die rare situatie waarin je sociaal actief bent maar geen diepe connecties hebt. Het is alsof je tussendoortjes koestert terwijl je nog steeds hongerig bent naar zinvolle gesprekken. Het benadrukt onze behoefte aan hechte, betrouwbare vriendschappen om door de complexiteiten van het leven te kunnen navigeren.

© Shutterstock

Chrysalisme -

Het vredige, bijna knusse gevoel dat je krijgt als je binnen bent tijdens een onweersbui. Het is wanneer de regen die op je dak tikt een geruststellende soundtrack geeft aan je binnenverblijf, waardoor de chaos buiten kilometers ver weg lijkt.

© Shutterstock

Sonder -

Sonder is dat verbluffende moment waarop je beseft dat elke willekeurige voorbijganger een leven leidt dat net zo rijk en complex is als het jouwe. Het betekent erkennen dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, gevuld met dromen, worstelingen en rare familiediners, net als jij.

© Shutterstock

Hanker sore -

Hanker sore is dat irritante gevoel wanneer iemands aantrekkelijkheid je een beetje boos maakt. Het is niet alleen een verliefdheid; het is verliefdheid met een vleugje ergernis, want waarom loopt iemand rond die er er zo goed uitziet?

© Shutterstock

Altschmerz -

Altschmerz wordt het beu om met dezelfde oude persoonlijke demonen te worstelen. Het is alsof je op een stuk kauwgom kauwt dat al lang niet meer smaakt, terwijl je te maken krijgt met bekende angsten en tekortkomingen die maar niet uitgroeien tot iets nieuws of spannends.

© Shutterstock

Occhiolisme -

Dat nederige besef dat jouw perspectief op de wereld slechts een klein stipje is in het grote geheel der dingen. Het betekent begrijpen dat jouw levensverhaal uniek is, maar ook slechts één van de miljarden, waardoor je beperkt in hoeverre je de complexiteit van de wereld werkelijk kunt begrijpen.

© Shutterstock

Ambedo -

Ambedo is een melancholische trance waarbij je diep opgaat in de kleine details om je heen, zoals regendruppels die door een raam naar beneden rennen of de dans van wolken in je koffie. Het gaat over het genieten van die momenten puur voor hun eigen bestwil, een korte verbinding met de ervaring van het leven.

© Shutterstock

Nodus Tollens -

Het verontrustende gevoel dat het verhaal van je leven geen zin meer heeft. Het is alsof je een boek leest en beseft dat je verdwaald bent in een hoofdstuk dat niet past, waardoor je je moet afvragen waar je verhaal naartoe gaat en of je een aantal cruciale plotpunten hebt gemist.

© Shutterstock

Liberose -

Dat verlangen om minder om alles te geven. Het gaat erom dat je de stress van het leven wilt loslaten en je niet zo druk wilt maken over de toekomst of het verleden, dat je meer in het moment wilt leven en de bal van het leven wilt doorgeven zonder je er te strak aan vast te klampen.

© Shutterstock

Vemödalen -

Vemödalen is dat zuchtende besef wanneer je iets geweldigs probeert vast te leggen op camera, om vervolgens te bedenken dat duizenden het voor jou hebben gedaan. Het is alsof je adembenemende zonsondergangfoto minder speciaal aanvoelt omdat Instagram er al mee overspoeld wordt. Laat je nadenken over het unieke karakter in een wereld van replica's.

© Shutterstock

Kairosclerose -

Jezelf betrappen op een gelukkig moment en het vervolgens, ironisch genoeg, doodanalyseren. Het is wanneer je je goed voelt, het herkent, en dan besluiten je hersenen dat geluk te ontleden totdat het vervaagt.

© Shutterstock

Vellichor -

Het vreemd nostalgische gevoel dat je krijgt in tweedehandsboekwinkels, omringd door verhalen die andere levens hebben geleefd voordat ze je handen bereikten. Het is een mix van weemoed en verwondering over het verstrijken van de tijd, en alle ongelezen verhalen die wachten om ontdekt te worden.

© Shutterstock

Rückkehrunruhe -

Rückkehrunruhe beschrijft die rare fase direct na terugkomst van een reis waarin alles ver weg en droomachtig aanvoelt. Het is alsof je probeert de levendigheid van je reiservaringen vast te houden, maar ze ontglippen je, waardoor je verlangt naar een manier om die herinneringen naadloos in je dagelijkse leven te laten passen.

© Shutterstock

Nachthavik -

Die vervelende gedachte die wacht tot het laat in de nacht is om door je hoofd te cirkelen. Het kan van alles zijn, van een onvoltooide taak tot een naderende deadline die je overdag tevreden lijkt te stellen, om vervolgens toe te slaan op het moment dat je probeert te rusten.

© Shutterstock

Gegist bestek -

Wanneer de dood van iemand je harder raakt dan verwacht, waardoor je beseft dat diegene een mijlpaal in je mentale landschap was. Het is alsof je een vuurtoren mist die er altijd al heeft gestaan, ook al hoefde je er nooit langs te navigeren totdat hij verdwenen was.

© Shutterstock

Pâro -

Het frustrerende gevoel dat alles wat je doet op de een of andere manier verkeerd is, dat je altijd een onuitgesproken regel of verwachting mist. Het is alsof je in een spel zit waarin alle anderen de instructies kennen en jij alleen maar aan het raden bent, in de hoop dat je het niet al te erg verprutst.

© Shutterstock

Midzomer -

Midzomer markeert het einde van het gebruik van de jeugd als excuus, gesymboliseerd door je 26e verjaardag. Het is die wake-up call om de verantwoordelijkheden van het leven serieus te gaan nemen, in het besef dat de dagen van ‘Ik ben nog jong’ officieel voorbij zijn en dat het tijd is om te oogsten wat je hebt gezaaid, zelfs als je er nog niet klaar voor bent.

© Shutterstock

Adronitis -

De frustratie over hoe langzaam het is om iemand echt te leren kennen. Het is de wens dat je de praatjes kunt overslaan en meteen diepgaande, persoonlijke geheimen kunt delen, in plaats van geleidelijk lagen los te laten.

© Shutterstock

Strenge samsa -

Een soort mentaal pantser dat we dragen om onszelf te beschermen tegen emotionele pijn, die onvermijdelijk barst of verslijt. Het gaat over de voortdurende wederopbouw van onze verdediging, in de hoop dat we elke keer sterker terugkomen, minder als een fort en meer als een huis met open ramen.

© Shutterstock

Silience -

Silience beschrijft de onopgemerkte schittering die ons elke dag omringt. Denk aan de collega wiens humor het kantoor verlicht, of de metromuzikant wiens liedjes je even in vervoering brengen. Het is een duwtje in de rug om de onopgemerkte meesterwerken te waarderen die zijn gemaakt door de mensen die we tegenkomen.

© Shutterstock

Fitzcarraldo -

Dat hardnekkige beeld of idee dat zich in je hersenen nestelt en weigert te vertrekken. Het is als een liedje dat in je hoofd blijft hangen, maar in plaats daarvan is het een ambitie of droom die je 's nachts wakker houdt en jeukt om deze werkelijkheid te maken.

© Shutterstock

Keyframe -

Keyframe verwijst naar die ogenschijnlijk alledaagse momenten die, achteraf gezien, het begin markeerden van een nieuw hoofdstuk in je leven. Het zijn niet de grote, dramatische gebeurtenissen, maar de subtiele verschuivingen die je pad stilletjes in een richting sturen die je niet had verwacht totdat je terugkijkt.

© Shutterstock

Gnossienne -

Het besef dat iemand die je al heel lang kent, nog zoveel onder de oppervlakte heeft dat je nog niet hebt gezien. Het is dat moment waarop je een nieuw facet van hun persoonlijkheid ontdekt, zoals het vinden van een geheime kamer in een huis waarvan je dacht dat je alle hoeken ervan kende.

© Shutterstock

Anekdoche -

Anekdoche is wanneer iedereen praat, maar niemand luistert. Het is alsof iedereen wacht op zijn of haar beurt om te spreken, en het gesprek gaat meer over het scoren van punten dan over het uitwisselen van ideeën of het begrijpen van elkaar.

© Shutterstock

Catoptric tristesse -

Catoptric tristesse captures the sadness of realizing you'll never truly know how others see you. It's the reflection in the mirror that's sharp yet somehow distorts how we come off to others, leaving us wondering about our true impact.

© Shutterstock

Anemoia -

This unique emotion is a feeling of nostalgia for a time you've never experienced. Imagine walking into a sepia-toned photo, feeling a connection to a past you've never lived, where the air and the people carry stories from before your time.

© Shutterstock

Mimeomia -

Deze emotie drukt de frustratie uit van het zonder proberen in een stereotype te passen. Het is het moment waarop je beseft dat je een cliché waarmaakt, zelfs als je ernaar streeft authentiek te zijn en los te komen van de standaard.

© Shutterstock

Monachopsis -

Dat subtiele, zeurende gevoel dat je niet op zijn plaats zit, als een puzzelstukje in de verkeerde puzzel. Het is wanneer je het gevoel niet van je af kunt schudden dat je er niet helemaal bij hoort, zelfs niet in vertrouwde omgevingen of groepen.

© Shutterstock

Semafoor -

Semaforisme is het laten vallen van hints in gesprekken over diepere, persoonlijke waarheden, zonder er volledig in te duiken. Het zijn die kleine vlaggetjes die we planten, die aangeven dat er meer onder de oppervlakte zit, maar het aan de luisteraar overlaten om dieper te graven of niet.

Bronnen: (Gedachtencatalogus)

© Shutterstock