Wie een hond heeft, heeft dit vast eens meegemaakt. Je komt thuis en je kussens, schoenen of kranten zijn aangegeten of er ligt een plasje urine op je vloerkleed. Om het hoekje zie je twee schuldige oogje naar je staren en een staart tussen de poten kwispelen. Echt boos kun je bijna niet worden. Aan de schuldig blik denk je af te lezen dat je hond precies weet wat er loos is. Maar dat denk je dus verkeerd, want zich schuldig voelen, dat kunnen  honden helemaal niet.

Hondenspecialist Alexandra Horowitz deed hier onderzoek naar, waaruit blijkt dat honden helemaal niet aan zelfreflectie doen. Dus wanneer je die schattige hondenoogjes ziet, word je eigenlijk gewoon in de maling genomen.
Honden kunnen wel aanleren dat wanneer jij boos naar ze kijkt of stampvoetend op ze afloopt, er iets mis is. Ze duiken hierdoor een beetje ineen en kijken je met zielige oogjes aan. Dat is geen schuldige maar een angstige blik.

Vaak denken we dat honden dezelfde emoties voelen als mensen, maar eigenlijk projecteren we onze eigen emoties op die van onze dieren. 

Bron: Welingelichte Kringen