Ontdek waarom steeds meer mensen voedselallergieën krijgen
In de afgelopen jaren, voornamelijk sinds 2020, is er een duidelijke stijging te zien in het aantal volwassenen bij wie aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is vastgesteld, een aandoening die vroeger vooral werd geassocieerd met kinderen. Veel volwassenen ontdekken nu dat hun al lang bestaande problemen met concentratie, organisatie en impulscontrole veroorzaakt kunnen zijn door ongediagnosticeerde ADHD. Maar wat is de oorzaak van het grote aantal diagnoses? Is het een groter bewustzijn en een vermindering van het stigma, of speelt de technologie ook een rol en zo ja, in welke mate?
Klik door om meer te weten te komen over ADHD en de toename van het aantal diagnoses bij volwassenen.
Volgens recent onderzoek heeft wereldwijd ongeveer 6,8% van de volwassenen ADHD, een stijging ten opzichte van 4,4% in 2003. Dit komt overeen met ongeveer 366 miljoen volwassenen - ongeveer de bevolking van de Verenigde Staten.
Onoplettende ADHD wordt gekenmerkt door het niet letten op details, het niet kunnen volgen of begrijpen van instructies, afgeleid zijn, niet kunnen opletten en bijblijven en het vermijden van taken die inspanning vereisen.
Symptomen van hyperactieve-impulsieve ADHD zijn onder andere friemelen, overmatig praten, anderen onderbreken, voor je beurt spreken en vaak opstaan terwijl je zit.
Mensen met ADHD van het gecombineerde type vertonen symptomen van zowel het onoplettende als het hyperactieve-impulsieve type. Dit is de meest voorkomende vorm van ADHD.
Voor kinderen met ADHD kunnen dagelijkse taken zoals naar bed gaan, op tijd klaar zijn voor school en georganiseerd blijven een uitdaging zijn.
Volwassenen met ADHD kunnen problemen hebben met organisatie en tijdbeheer, focussen, taken afmaken, en omgaan met stress.
De exacte oorzaak van ADHD is onbekend, maar de aandoening komt vaak voor in families. Andere mogelijke factoren zijn vroeggeboorte, laag geboortegewicht en blootstelling aan roken, alcohol of drugsgebruik tijdens de zwangerschap.
Onderzoek is nog gaande, maar een onderzoek dat in het Journal of the American Medical Association is gepubliceerd heeft aangetoond dat veelvuldig gebruik van digitale media, zoals sociale media, gamen, sms'en en streamen, het risico op het ontwikkelen van ADHD-symptomen met bijna 10% verhoogt.
Volgens een groot bevolkingsonderzoek van BMC Public Health zou het gebruik van smartphones beperkt moeten worden tot 60 minuten per dag om aandachtstekort als gevolg van technologiegebruik te voorkomen.
Er wordt van mensen verwacht dat ze multitasken en constant worden daarom gestimuleerd door technologie en schermgebruik. Dit kan bijdragen aan een kortere aandachtsspanne.
Experts denken dat het verband tussen technologiegebruik en aandachtsproblemen te wijten kan zijn aan het feit dat mensen die constant technologie gebruiken minder mogelijkheden hebben om hun hersenen te laten rusten.
Wetenschappers proberen er nog steeds achter te komen of mensen overmatige online gebruiken omdat ze ADHD hebben of dat ze ADHD ontwikkelen als gevolg van overmatig online gebruik. Onderzoek wijst steeds meer op het laatste.
Overmatig technologiegebruik kan bestaande ADHD verergeren of een niet-ADHD brein een verstrooid gevoel geven.
ADHD wordt vaak over het hoofd gezien bij kinderen en kan pas worden vastgesteld als iemand volwassen is. Om de diagnose ADHD te krijgen, moeten specifieke symptomen bij iemand op 12-jarige leeftijd worden vastgesteld.
De diagnose hoeft niet gesteld te worden op 12-jarige leeftijd; de symptomen moeten alleen aanwezig zijn op die leeftijd. In sommige gevallen kunnen de symptomen achteraf worden vastgesteld door het bekijken van notities van leerkrachten of het ondervragen van familieleden, met de hulp van een getrainde psychiater.
ADHD wordt soms pas ontdekt als iemand ouder is, omdat de symptomen in de jongere jaren gemist werden of minder duidelijk waren door andere factoren. Een kind dat niet stil kon zitten in de klas kan heel ongeduldig wachten in de rij voor de supermarkt.
Volwassen vrouwen zijn een van de meest ongediagnosticeerde groepen met ADHD. Ze krijgen vaak antidepressiva en angstmedicatie, terwijl hun symptomen eigenlijk gerelateerd zijn aan het hebben van ADHD.
Hormonale veranderingen die gepaard gaan met menstruatie of menopauze onthullen vaak latente ADHD-symptomen bij mensen die bij de geboorte als vrouw werden toegewezen.
Het hebben van structuur kan een verwerkingsmechanisme zijn voor mensen met ongediagnosticeerde ADHD. Een verandering in de werkomgeving voor sommige professionals en studenten tijdens de COVID-19 pandemie kan het moeilijk hebben gemaakt om geconcentreerd te blijven en de grenzen tussen werk en privé aan te houden.
De toename van ADHD-gerelateerde inhoud op sociale media heeft het bewustzijn van de aandoening vergroot en mensen ertoe aangezet hun eigen gedrag dat zou kunnen duiden op ADHD onder de loep te nemen.
Het stigma rondom psychische gezondheidsproblemen en neurologische ontwikkelingsstoornissen is afgenomen, waardoor meer mensen hulp zoeken en een diagnose krijgen.
Niet alleen ADHD, maar ook andere aandoeningen kunnen symptomen zoals slechte aandacht en focus veroorzaken. Depressie en angststoornissen kunnen verkeerd gediagnosticeerd worden als ADHD.
Een onjuiste diagnose van ADHD kan leiden tot ineffectieve medicatie en behandeling, waardoor het moeilijker kan worden om met werk, school of uitdagingen in het leven om te gaan.
De diagnose ADHD kan worden gesteld met behulp van een mix van psychologische tests en meetinstrumenten, wat soms kan leiden tot een fout-positief resultaat, dat wil zeggen dat de diagnose ADHD wordt gesteld terwijl dat niet zo is.
Volgens sommigen zijn mensen al sinds de 18de eeuw actief op zoek naar diagnoses die sociaal aanzien bieden. En nu steeds meer beroemdheden openhartig zijn over hun ADHD-diagnoses, kan deze trend anderen beïnvloeden om soortgelijke diagnoses te zoeken.
ADHD kan samengaan met andere aandoeningen. Volwassenen die gediagnosticeerd zijn met een co-existente aandoening, zoals een obsessieve-compulsieve stoornis (OCD), worden mogelijk niet onderzocht voor ADHD.
In de afgelopen jaren is er een toename geweest van gespecialiseerde "telehealth" klinieken die snelle ADHD diagnoses en recepten aanbieden tegen een hoge prijs. Sommige van deze klinieken worden gemotiveerd door aanzienlijke salarissen om ADHD diagnoses te stellen.
We leven in een maatschappij die gedreven wordt door onmiddellijke voldoening en als toekomstplanning en een tolerantie voor verveling ontbreken, zullen ADHD-symptomen zich op alle leeftijden manifesteren.
ADHD kan worden behandeld met medicijnen, cognitieve gedragstherapie óf een combinatie van beide. Overleg met een professional in de gezondheidszorg kan je helpen bij het bepalen van de meest effectieve behandeling voor jouw behoeften.
Bronnen: (National Geographic) (University of Utah Health) (NHS) (Australian Public Service)
Waarom krijgen zoveel volwassenen nu de diagnose ADHD?
Meer volwassenen dan ooit kampen met ADHD
GEZONDHEID Adhd
In de afgelopen jaren, voornamelijk sinds 2020, is er een duidelijke stijging te zien in het aantal volwassenen bij wie aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is vastgesteld, een aandoening die vroeger vooral werd geassocieerd met kinderen. Veel volwassenen ontdekken nu dat hun al lang bestaande problemen met concentratie, organisatie en impulscontrole veroorzaakt kunnen zijn door ongediagnosticeerde ADHD. Maar wat is de oorzaak van het grote aantal diagnoses? Is het een groter bewustzijn en een vermindering van het stigma, of speelt de technologie ook een rol en zo ja, in welke mate?
Klik door om meer te weten te komen over ADHD en de toename van het aantal diagnoses bij volwassenen.